میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی است. این شهر مرکز شهرستان میاندوآب بوده و با فاصلهٔ 143 کیلومتری از ارومیه، در جنوب استان قرار گرفته‌است. میاندوآب شهر رودخانه‌های پرآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود واقع شده و محل تلاقی استانهای آذربایجان غربی و شرقی محسوب می‌شود. دلیل نام گذاری این شهر نیز به خاطر موقعیت این شهر میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود است. ورزش دوچرخه سواری در این شهر قدمت زیادی دارد و میاندوآب به شهر دوچرخه ایران معروف و مشهور است.
این شهر یکی از بزرگترین و مهم‌ترین شهرهای آذربایجان غربی است و تنها شهرستانی در ایران بوده که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریباً برابر است. میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور محسوب می‌شود و شهرستان میاندوآب نیز بعد از ارومیه بزرگترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی و یکی از قطب‌های اصلی استان در امر تولید می‌باشد.
میاندوآب از جایگاه ارتباطی، نظامی و راهبردی ویژه ای در سطح منطقه شمال غرب کشور برخوردار است و به دلیل واقع شدن در مسیر راه تبریز مراغه سنندج و ارومیه و تهران و پیوند دادن استانهای آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و زنجان و کردستان اهمیت و نقش مهمی برخوردار است.
میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق محسوب می‌شده‌است، نخستین سند معتبر به دست آمده که مربوط به منطقه میاندوآب باشد، سنگ نبشته ای به زبان اورارتویی که در شمال غرب شهر در نزدیکی روستای داش تپه می‌باشد که دو قطعه بزرگ این کتیبه به موزه بریتانیا انتقال داده شده‌است.
=KTML_Bold=نام=KTML_End=
میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود (جغاتو) و سیمینه‌رود (تاتائو) واقع شده‌است و نامگذاری این شهر به دلیل جایگاه این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود می‌باشد.
نام قدیمی شهر مرحمت‌آباد بوده‌است که به دلیل اهدای زمین‌های آن از سوی ناصرالدین شاه به فرزند دوست علی خان معیرالممالک به این نام خوانده شد.
=KTML_Bold=مردم =KTML_End=
در سرشماری سال 1395، جمعیّت شهر میاندوآب 134٬425 نفر اعلام شده که بر این اساس پنجمین شهر پرجمعیت استان آذربایجان غربی به حساب می‌آید. زبان مردم میاندوآب ترکی آذربایجانی است.
=KTML_Photo_Begin=https://www.kurdipedia.org/files/relatedfiles/2024/586831/0001.JPG=KTML_Photo_Alt=0001.JPG=KTML_Style=width:25%;height:20%;float:right;=KTML_Photo_Target_Link=https://www.kurdipedia.org/files/relatedfiles/2024/586831/0001.JPG=KTML_Photo_End=
=KTML_Bold=جغرافیا
وضعیت طبیعی=KTML_End=
شهر میاندواب با واقع شدن در دشت میاندوآب که به عنوان چهارمین دشت حاصل خیز کشور شناخته می‌شود، دارای ظرفیت بالایی برای توسعه و پیشرفت می‌باشد استعداد بالقوه و خاک مرطوب و حاصل خیز، آب فراوان برای کشتزارهای بزرگ، تنوع انواع محصولات زراعی و سردرختی، میاندواب را به یکی از قطب‌های اصلی و بزرگ تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی بدل ساخته‌است میاندوآب پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه زیادی برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی دارد و در بخش کشاورزی به عنوان یک قطب مطرح می‌باشد. در کنار این عوامل، شهر میاندواب با واقع شدن در موقعیت مناسب جغرافیایی و وجود منابع آبی مناسب مثل رودخانه زرینه رود، شرایط مناسبی برای توسعه و رشد شهری دارا است. در زمانی نه چندان دور جلگه میاندوآب یکی از جلگه‌های معروف کشت پنبه بوده است و هم‌اکنون کشت چغندر قند رواج دارد.
=KTML_Bold=آب و هوا=KTML_End=
آب و هوای منطقه متغیر بوده، دارای تابستانهای نسبتاً گرم و زمستانهای بسیار سرد می‌باشد. میزان بارش متوسط در منطقه 289میلی لیتر ثبت شده‌است.
=KTML_Bold=موقعیت جغرافیایی=KTML_End=
میاندوآب از موقعیت ارتباطی و جغرافیایی بی نظیری برخوردار است و به عنوان چهارراه ارتباطی چهار استان شمال غربی کشور شناخته می‌شود و محل اتصال استانهای آذربایجان‌شرقی و آذربایجان‌غربی، زنجان و کردستان به محسوب می‌شود، میاندوآب با توجه موقعیت استراتژیک خود از لحاظ جغرافیایی، سیاسی و گردشگری همواره مورد تأکید صاحب نظران در امر توسعه بوده‌است این شهر در حد فاصل بین شهرهای باروق، ملکان، شاهین‌دژ، بوکان و مهاباد واقع شده‌است و در واقع پل ارتباطی برای استانهای آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی محسوب می‌گردد. مساحت شهرستان میاندوآب 2694 کیلومتر مربع است و در طول جغرافیایی 46درجه و 6 دقیقهٔ شرقی از نصف‌النهار گرینویچ و در عرض 36 درجه و 58 دقیقهٔ شمالی از خط استوا در وسط جلگه‌های منتهی به دریاچه ارومیه با ارتفاع 1314 متر از سطح دریا قرار دارد. [1]