دەست تەنگی و دوژمنی زۆر.
مەبەستی کەسی دەستنووقاو و پیسکەیە کە هیچی لەدەست نایەتەدەر و پیاوەتی لەدەست نابێتەوە، بەو ڕەفتارەی خەڵکانی زۆر دەبنە دوژمنی. واتە: ئەو کەسانەی کە سامان پەرستن، هەموو شتێکی دنیا لایان سامان و مڵک و ماڵە، دۆستیان کەمە، چونکە نازانن تەنیان ئەوەندی سامانەکە هیی خۆیان کە خەرجی دەکەن، ئەوەی تر کە مردن جێی دەهێڵن. [1]