حەکایەتەو: حیلە و حەواڵەی
پیېوە حێواندار بڕێ مەیېش بېنۍ، مەیەکاش دۊشۍ و ئاوی کەرۍ دلۍ شۊتەکەیشاو ورەشېش بە خەڵکی.
ڕوێ شوانەکەی پەنە وات: پیای خاس بە، دەس چی کەردە قیزەونیتە گرفت دما ڕوێ وەشش نیارۍ!
وەلێم کابرای دوڵەمەڼ گۊشش نەۮارا وەنە.
ڕوێ گەلەکەش قەراخو ڕۊخانەینە لەوەڕیای لەوڕیۍ، کوتووپڕ هۆرێوەش ئاردوو لېزمەو ۋارانی لافاوێوە گەورەش هۊر ئېزناو تاقە سەرو مەیاش ناست، گرڎ لاوی بەرڎۍ.
کابرای حێواندار بە هاوار و ڕۊوە
ماڵۍ سەرەشرە و واچی: خواۮ من چ گوناحێم کەردە بۍ ئی بەڵامە ملەرە ئاما؟
شوانەکەیچ واتش:
پېیای حەسابی! ئا ئاوۍ کەرېنیش دلۍ شۊتەکەی و ۋرەشېنیش، تکەتکە جەمە بیەوەو بېیە پی لافاویە و مەیەکېش بەردی![1]