ئەی خوایە لە کارت سەری زانا گێژە
شیرنایی دەنێ یە دەم، دەڵێی مەی چێژە
خۆت جوانی دروست دەکەی، دەڵێی مەی بینە
پیاڵێکی پڕاوە، لاری کە و مەیڕێژە
یا ڕب! تو جمال آن مه مهرانگیز
آراستەای به سنبل عنبربیز
پس حکم چنان کنی که در وی منگر!
این حکم چنان بود که کج دار و مریز! [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#