چاوجوان وەرە لام، بە خەم بڵێ بەو لاوە
لێم هاڵێ هەتا داوی تەمەن نەپساوە
نەورۆزە چەمەن سەوزە دەمێ سەرخۆش بین
تا سەوزە لە سەر گۆڕەکەمان نەڕواوە!
ای دل چو زمانه میکند غمناکت
ناگه برود ز تن ڕوان پاکت
بر سبزه نشین و خوش بزی ڕوزی چند
زان پیش که سبزه بردمد از خاکت [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#