هەر پنجەگوڵێکی سوور لە گوڵزارێ بوو
ئەو سوورییە خوێنی دڵی دڵدارێ بوو
هەر پەلکەوەنەوشەیەک لە هەردێ دەردێ
خاڵێکە لەسەر ڕوومەتی نازدارێ بوو
در هر دشتی که لالەزاری بودەست
از سرخی خون شهریاری بودەست
هر شاخ بنفشه کز زمین میروید
خالی است که بر ڕخ نگاری بودەست [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#