دیل
----
وەکوو ئاوی بنی گۆمێ، که جێ مابێ له ڕووبارێ
وەکوو بەردی سەری شاخێ، که دانرابێ له دیوارێ
وەکوو کاتێ گەڵای زەردێ، دەسی بەربێ له سەر دارێ
دڵم تەنگه له تەنیایی؛ نه هاوڕازێ، نه خەمخوارێ!
من ئەو بەردەی گرفتارم، که دیلی چینی دیوارم
من ئەو ئاوەی بنی گۆمم، که جێ ماوم له ڕووبارم
گەڵای زەردم، مەلی پیرم، منم دڵداری زنجیرم
لەبیرم دێ که سی ساڵه لەبەندیخانه یەخسیرم
له تاریکی ژیانم دا، له سووچی سەردی زیندانا؛
به مۆرەی نەردی ناکامی، بەجارێ عومری خۆم دانا
بەڵێ! ئەو ساته لاوێ بووم، وەلێ ئێستا وەها پیرم
هەیه جارێ؛ بەسەرهاتی خەمینی خۆم نیه بیرم...
قەرەوڵ دێت و ڕادەبرێ، شەوانی عومرم ئەژمێرێ
شەوێکیش وا منی دیلی به دەستی مردن ئەسپێرێ...

#شەریف حسێن پەناهی#
#ملوانکەی شین# [1]