Yitik Bir Aşkın Gölgesinde
yazar: Mehmed Uzun
Tercüme : Muhsin Kızılkaya
Kürtçeden çevrilmiş
İstanbul
Yayınları: Belge
1998

Hafif yağmurun ıslattığı bir akşamüstü, Sıraselviler Caddesinden, Opera Pastanesi'ne hızlı hızlı yürüyoruz. Yaşar Kemal, Mehmed Uzun ve ben... Yaşar Kemal Mehmed'e ne zaman bir romanını Türkçe'ye çevireceğini soruyor. İnsan kendi kitabını çevirebilir mi Yaşar Abi? gibi bir cevap veriyor Mehmed de. Tam o sırada Yaşar Kemal dönüp bana, Kuro bu işi sen yapsana diyor. Hiç düşünmeden Peki Yaşar Abi diyorum.
İşte bu kitabın çevirisine böyle bir anda karar verildi. Daha doğrusu üç kişi karar verdik. İşe giriştikten sonra ne kadar zor bir işe kalkıştığımı anladım; ama iş işten geçmişti. Bir kere söz vermiştim.
Türkler ve Kürtler... Birbirine ne kadar benziyorlar...
Türkçe ve Kürtçe... Birbirinden ne kadar uzaklar...
Türkler ve Kürtler... Birbirlerine kız alıp vermişler...
Türkçe ve Kürtçe... Sanırım birbirine çok az kelime vermişler.
Zorluk da biraz buradan geldi. Ne de olsa ilk defa yapılacak bir işe soyunuyordum.
Çeviriyi yaparken tek yardımcım, yurtdışında basılan bir sözlüktü. Çok zorlandım. Çeviri bitip iş redaksiyona gelince, imdadıma Ayşegül Devecioğlu yetişti. Günlerce birlikte çalıştık. Bu çeviriyi biraz da ona borçluyum; teşekkür ederim.
Çevirinin bittiği günlerden biriydi. Hepinizin tanıdığı bir gazeteciyle bir ahbabın evinde karşılaştım. Daha önce birlikte çalışmıştık. Ne yaptığımı sordu; Kiirtçe bir romanın çevirisini yeni bitirdiğimi söyledim. Bön bön yüzüme baktı, hayretler içindeydi; bana Kürtçe'de bir roman yazacak kadar kelime var mı? dedi.
Romanı okuyunca, aynı zamanda öğretim üyesi de olan o ga-zetecinin sorusuna siz yanıt verin lütfen !.[1]