بقعه شاه زواریون، زواریجان، زوارگان یا زیاریون که با نام آرامگاه برکیارق نیز شناخته می‌شود، یک آرامگاه و بنای تاریخی در حوالی #بروجرد# است. این اثر تاریخی در 6 کیلومتری شمال شرقی بروجرد و در مسیر روستاهای دره صیدی و درگاه قرار دارد و روستایی به همین نام نیز در نزدیکی آن است. مردم بروجرد در روزهای خاصی از سال مثل سالروز درگذشت پیامبر اکرم در این مکان گرد هم می‌آیند و به زیارت می‌پردازند.
اطلاعات موثقی در رابطه با افراد مدفون در بقعه شاه زواریون وجود ندارد. برخی از اهالی محلی معتقدند این مکان متعلق به اخنوع نبی، فرزند نوح پیامبر، است. برخی دیگر گمان دارند که بقعه شاه زواریون آرامگاه یکی از فرزندان یا فرزند زادگان امامان شیعه محسوب می‌شود. به باور عده‌ای دیگر از مردم بروجرد، این آرامگاه متعلق به یکی از سرداران آل زیار است که خواهرزاده مرداویج یا نوه دختری زیار محسوب می‌شود. در عین حال گفته می‌شود که این آرامگاه منتسب به برکیارق، فرزند پنجمین پادشاه سلسله سلجوقیان، یعنی ملکشاه سلجوقی است که حین سفر به‌دلیل ابتلا به بیماری سل در بروجرد درگذشت و جسد او در سال 498 هجری قمری در بقعه شاه زواریون به خاک سپرده شد.
بقعه شاه زواریون یک بنای خشتی آجری است و شامل یک گنبدخانه با گنبدی بلند و هشت‌ضلعی می‌شود. زیر این گنبد قبر اصلی قرار دارد که با ضریحی فلزی پوشانده شده است. قرارگیری بقعه در یک منطقه سرسبز در خارج از شهر موجب شده است تا اهالی بروجرد و اطراف آن علاوه بر زیارت به‌نوعی گذراندن روز در دامان طبیعت را نیز تجربه کنند. به‌رغم وجود جاده آسفالته و مناسب بیشتر مردم ترجیح می‌دهند مسیر منتهی به امامزاده را با پای پیاده طی کنند. [1]