#سەیدی هەورامی#
$الهی واقفی$
الهی واقفی بر حال زارم
همیخوانم که جُز تو کس ندارم
الهی کرده‌ام بسیار تقصیر
وز آن حسرت جفایت شرمسارم
الهی غرقم در بحر عصیان
به دست رحمت افکن بر کنارم
الهی خاطر مرا جمع گردان
که مسکین و پریشان روزگارم
الهی برگشا از غیب راهی
که چندین سال من در انتظارم
الهی گر بخوانی ور برانی
تو دانی بنده‌ی بی‌اختیارم
الهی گر نه لطفت دست گیرم
کجا از شرمساری سَر برآرم
الهی گر بیاد بی‌نیازی
دی من چیستم مشت غُبارم
الهی نفس و شیطان در کمینند
به توفیق عنایت کُن حصارم
الهی راه مردان سخت راهیست
تو آسان بگردان در ره گذارم
الهی وقت مُردن لطف بنما
که تا من جان به آسانی سپارم
الهی چون عزیزم کردی امروز
مکن فردا به نزد خویش خوارم
الهی بر جنید ایمان نگه دار
که آنست اصل راه اعتبارم
الهی چون در اینجا بگذرانی
به فضل خود گُناهان در گذارم
الهی «صیدی»م کُن صید جنّت
اگرچه بار عصیان صد هزارم
[1]