بابەت: هەڵبەست
نووسین: #سەیدی هۆرامی#
ئەم هۆنراوەیە، دەچێتە خانەی ڕېبازی ئەدەبی کلاسیکی کوردییەوە.
لە ڕووی ڕووخسارەوە ئەم تایبەتمەندییانەی هەیە:
1- بەکېشی عەرووزی عەرەبی نووسراوە.
2- هەموو هونەرەکانی ڕەوانبێژی بە پێی پێویستیی هۆنراوەکە، تێدا بەکارهاتوە. (بەکارهێنانی وشەیەک، بۊ زیاد لەواتایەک).
3- سەروای یەکگرتوە پەیڕەوکراوە، واتە (یەکێتی سەروای پاراستییەوە)
4- یەکێتی بەیت و بابەتی پاراستوە. واتە هەموو هۆنراوەکە وایەکی هەیە و هەر دێڕەش واتای تایبەتی خۆی هەیە.
5- وشەی بێگانەی تێدا بەکارهاتوە، بە تایبەت وشەی (عەرەبی، فارسی و تورکی).
6- دووبارەکردنەوەی نازناوی شاعیر لە دوا دێڕدا، یا پېش دوا دێڕی هۆنراوەکە.
$شەرابوو عەشقو تۆ$
شەرابوو عەشقو تۊ ساف و زەڵاڵا
بە لەزەت وەش بنۊشای، توندو تاڵا
مەدینەش پەی کەسێ تۊ دڵ نەوازی
بەبێ مینەت جە موحتاجی سواڵا
مەبۊ مەستی ئەبەد هەرک س مەنۊشۆش
کە ساقی پادشاهی ذوالجَلالا
کەسێوەن ئا کەسە، لێوەن بە «ظاهر»
بە «باطِن» عاقڵ و ساحێب کەماڵا
نە فکرش هەن جەلاو موڵکی، نە ماڵی
نهۆ باکش جە فورزەندو عەیاڵا
نهۆ «مُعجِب» نهۆ بەندەی ڕیا کار
نە مەقسوودش بە دونیا گەنج و ماڵا
بە تاقی ئانە پیرەن گېرە دەستش
نهۆ پیری وېیەردەی ماه و ساڵا
درێغ چی کشت و دونیای ئېمە هەرگیز
شکارتێو پەی قیامەتمان نەکاڵا
دە یاران وەر بڎەیمۍ دەس جە دونیای
نەبیمێ شاد پەنەش، شادیش بەتاڵا
ئەر سەد ساڵ چەنەش مەنمێ بە دڵشاد
چەنەش تاکو سەر مەنەیمان پەی مەحاڵا
هەزار جامێ جە شەربەت ئەر بنۊشمێ
جە ئاخر ژارو مەرگیمان قەتاڵا
بە ناگاه باخەوان مەبڕۊ بە تێغمان
نېیەن ڕەحمش، جە یاوان و جە کاڵا
وەنەش فەرزەن بشۆ پی کاروانە
ئەر «بُوجَهل»ەنوو، وەر هۆ «بِلال»ا
زەڕێومان سەرحیسابەن، خاک وە سەرمان
نە پۊشاک و نە واردەیما حەڵاڵا
وەرینان ئەولیای دڵ پاک بێنێ
جە دڵ پاکان وېیەردەی کارساڵا
جە ڕۊو مێشەر وەبێ پەروامەشانێ
وەلای «جەننەت»، چەنی پەرواز باڵا
جە «حلّ» و «سُندُس» و «اِستَبرَق»یشان
خەڵاتی خاس مەپۊشانێ وە باڵا
پەی ئېمە موشکیڵەن، بارما گرانا
خەتاو مەعسیەت، زوڵم و وەباڵا
درازو دوور سەفەرمان ها نەوەردا
نە تۆشەی ڕا، نە پۊشاک و نە پاڵا
جە پەنجا ئاستان ڕاگیر مەنیشان
ئەوان چێمە مەپەرسانێ هەواڵا
جە هەر یاگێو جوابشا وەش نەدەیمێ
«تَوَقُّف»مان هەزارێ پەڕ بە ساڵا
جە دیوان و سەبای سا چېش بکەرمۍ
نەبا دامان بە دەستی چەپ قەباڵا
کەریما، غافِر الذَّنبا، ڕەئووفا
ڕەحیما، بێ شەریکا، بێ زەواڵا
بە لوتفی تۊ قەوی ئومێدمانەن
نەبیمێ قەهرو تۆ، دڵمان زوخاڵا
ئومێدمان هەن پەنامان دەی جە دۆزەخ
نەک ئېمە حۆرو جەننەتمان خەیاڵا
ئی لاهی تۆبەی ئیخلاسمان قبوڵ کەی
قبوڵ تۆبان جە عوسیان چی بناڵا
یەقین «إِنّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ»
پەرێ بەخشاییمان شاهێد بە حاڵا
شەفاعەت خوای گوناهکاران «موحەممەد»
کە ساحێب عیززەت و جاه و جەلالا
مەگەر تۆبی تکا کار «یا مُحَمَّد»
وەگەرنا ڕوستگاریمان مەحاڵا
خوداوەندا بە فریاو سەیدی یاوی
جە وەختێونە کە مەنزڵ تیرە چاڵا
[1]