=KTML_Bold=عبادة آناهيتا لدى الميديين:=KTML_End=
الاسم والمعنى :
هي اسم مؤنث لإله ، يُطلق عليها في اليونانية ( Anaitis ) ، وفي اللغات الايرانية القديمة باسم آناهيتا . ويرد الاسم الكامل ل ( آناهيتا ) في متون الكتاب الديني المقدس القديم ( أفستا ) بصيغة ( أردوي شور آناهيتا )أو ( آردوي سورة ناهيت ) ، فالمصطلح يتكون من ثلاثة أقسام ، الأول : كلمة أردوي معناه الرطوبة ، وكان اسماً لنهر مقدس اسطوري ، وأصبح اسماً لشخصية إلهية مُقدّسة معنوية، أما القسم الثاني من الاسم : وهو ( سورة ) ، ومعناه القوي والمليء بالحيوية ، فامتلاك القدرة والحيوية من أهم خصائص الإلهة وصفاتها البارزة ، ومن هنا ندرك أنّ قوة آناهيتا جاءت من كثرة المياه ، وشدة جريانها في الأنهار ، والقسم الثالث من التسمية : هو مصطلح آناهيتا ، فالاسم مركب يتكون من مقطعين الأول : آنا ( an ) ومعناها النقي ، والمقطع الثاني : هيتا ( Ahita ) ، وهي صفة مفعول ومعناها العيب ، فالاسم كاملاً معناه عديمة القذارة أو العيب ( الطاهرة من الأنس ) ، ويُماثل اللفظة اليونانية Analtis ومعناها ( الخلاص )، إذن فالمعنى الإجمالي ل ( اردوي سورة آناهيتا ) هو النهر القوي الطاهر المياه المقتدرة الطاهرة ) ، وكلمة آناهيتا معناها ( عديمة العيب والخيانة والتلوث والدنس ) أي الطاهرة ، وفي رأي آخر ، أنّ أصل التسمية كانت لإلهة عيلامية نانهوتا ( Nanhunte ) وتبدلت فيما بعد ب ( ناهيتا Naniti ) ) .
=KTML_Bold=آناهيتا في العصر الميدي :=KTML_End=
كان الميديون أول الأقوام الإيرانية الذين أعطوا للعناصر التي شكلت آناهيتا إمكانية التدرج والنضج ومن ثم التكامل ، وقدموا للمعتقدات الإيرانية عن إلهة المياه ، الهوية الرسميّة ، وهناك أدلة آثارية عن آناهيتا ماثلة للعيان عُثر عليها في لرستان ( محافظة غرب جبال زاكروس ) يعود تاريخها إلى ( 700 / 800 سنة ق . م ) ، ومناطق أخرى ، وكان اكثرها في مدينة هرسين ، وخرم آباد ، ولشتر ( وفي المناسبة إنّ اسم مدينة لشتر مقارب لاسم الآلهة اشتار - عشتار البابلية ) ، إذ عُثر هناك على دبابيس كانت رؤوسها عبارة عن صورة امرأة ، وكذلك مقبض لامرأة من المعدن مرسوم عليه صورة امرأة ترفع ثدييها بيديها إلى الأعلى ، وهي في حالة ولادة . وكانت هذه الصورة الأنثوية تجسيداً للإلهة ( آناهيتا )، والدليل على ذلك وجود كثير من اشجار الرمان والأسماك ، وهما مظهران من مظاهر الماء ، فضلاً عن صحن معدني عُثر عليه هناك ، محفوظ حالياً في متحف اللوفر رسم عليه صورة ل ( اهورامزدا ، وأناهيتا )، وهذا دليل قوي على أنّ عبادة الإلهة آناهيتا عُرفت في إيران منذ العصر الميدي .
وهناك معايد ربما يرجع تاريخها إلى العصر الميدي ، منها معبد في منطقة تلال نوشجان على بعد ( 30 كم ) من مدينة ملاير ، حيث عُثر عليه ، ويُحتمل أنه معبد نار يعود تاريخه إلى الميديين بحدود سنة ( 750 ق . م ) ، وكان هذا المعبد على شكل صليب ، ويبدو أن معبد تخت سليمان كان تقليداً لهذا المعبد.
=KTML_Bold=المصدر :=KTML_End=
مقتطفات من كتيب بعنوان :الإلهة آناهيتا دراسة في التطور التاريخي لعبادتها أ . د . سعد عبود سمار جامعة واسط / كلية التربية
[1]
کوردیپێدیا بەرپرس نییە لە ناوەڕۆکی ئەم تۆمارە و خاوەنەکەی لێی بەرپرسیارە. کوردیپێدیا بە مەبەستی ئەرشیڤکردن تۆماری کردووە.
ئەم بابەتە بەزمانی (عربي) نووسراوە، کلیک لە ئایکۆنی
بکە بۆ کردنەوەی بابەتەکە بەو زمانەی کە پێی نووسراوە!
دون هذا السجل بلغة (عربي)، انقر علی ايقونة
لفتح السجل باللغة المدونة!
ئەم بابەتە 706 جار بینراوە
ڕای خۆت دەربارەی ئەم بابەتە بنووسە!