باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ ویس و یەکەمە
دمای ئانەی ئیبلیس تاواش بە فېڵ و حیلە زاڵ بۊن ملوو ئاڎەم و حەوێرە، ئیتر خەڵەتیێ و بۍ گۊشی خوڎای گۆرەیشان کەرد، جە وەروو ئانەی بە فەرمانو خوڎای جە بەهەشتەنە بەرکریێ و ئاسمانۆ کیاستېشارە سەروو زەمینی:
ئیبلیس و تاۋس، حەوا، ئادەم، ڕەشت
هەر پەنج مەحرووم بان، جە ڕەوزەی بەهەشت
ئاخر وە مەیلان، بینای بانی سەر
هەر پەنج نائومېڎ، بەرکەردەن وە بەر
فریشتان هەر پەنج، تاوەنان وە تار
جە ڕووی ئاسمان، تاکەوتن، بە وار
حەوا، حەواڵەی موڵکی حوزەیب کەرد
قیسمەتی ئادەم، وە سەراندیب بەرد
مار، هەم کەوت نە خاک ، وە بۍ پا و دەست
پەی نوتفەی ئادەم، ئەو هەم کەمەر بەست
ئادەم هەم پەی مار، کەمەر بەست پەی جەنگ
سەرش وە فرسەت، پان کەرد وە سەنگ
ئیسە، ئەو غەرەز، هەر ئەوەند ئەست
مەندەن، باقییەن، تا ڕووی قیامەت
شەیتان خۊ مەعلووم عەدووی بۍ دینەن
تا(یوم الممات)، هەر نە کەمینەن
بەڵام چوون ئادەم خاری خاتر ڕېش
بڕیا جە هام جفت، شیرین ڕازی وېش
فیراقی حەوا، مەحروومی بەهەشت
کۊکۊ، بیی سەنگین، خەم وە پاڵش وەشت
حەوا، ئاهی سەرد، مەکېشا دەمدەم
ئەسرین چوون سەیلات، مەڕېزا نە چەم
ئاهر جە کززەش، بە تاو مە خېزیۊ
ئەسرین، جە دیڎەش، گوڵ گوڵ مەڕېزیۊ
مەگېڵا وە سۊز، مڎا، وە سەردا
بېکەس، بۍ ڕەفېق، جەو دەشت و دەردا
نە وە ڕۊ ئارام، نە شەو خاو مەکەرد
زامی دەروونش، هەر زوخاو مەوەرد.[1]