باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: پەنجاهەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی، باس جە نەوەکا یەرە کوڕەکەو حەزرەتو نووحی کەرۊن (سام، حام، یافت):
هەر یۊشان چڼەها وەچېشان چەنە کۆتێ، بە چڼەها زوانۍ قسۍ کەرېنۍ.
ئەولادی (یافت)، نە ڕووی دەهری دوون
زیاڎ بی، تەمام، نە ڕوبعی مەسکوون
بین بە (سی و شش) نەوع، بۍ زیاڎ و کەم
گرد گرۊ گرۊ، موختەلیف، جە هەم
بە سی و شەش زوبان، لوغەت، ماوەردەن
تەکەللوم چەنی یەکتر مەکەردەن
یەک جە حەرفی یەک، نەمەبین حاڵی
تەشخیس نەمەدان، شیرین، تا تاڵی
ئیسە چی تورک و ڕومی زەمینەن
ڕومی ڕەوەندی، چینی ماچینەن
ئیسلام، یام مەجووس، تەرسا، یام یەهوود
جە نەسلی (یافت)، ئامان، بە وجوود
دیسان (حام) چەنی، فەرزەندانی وېش
ڕای دووری ساحل، موحیت، گرد وەپېش
جە سارای جنووب، ئېقامەت کەردەن
دەس پەی عەمارەت، زیندەگی بەردەن
جە نەشەء، تەئسیر، دوعای پاکی نووح
جە ئەلفاز، پاکی سوبح، سەحەرگای نووح
فەرزەندانی (حام)، سەغیر و کەبیر
زکوور و ئوناس، سېیاﮪ بین، چوون قیر
(حام)، هەم چڼ ئەقلیم، قېسمەت کەرد پېشان
خوداوەند دەوڵەت، عالی دا پېشان
گرۊهی ئەو پەنج، تا بین وە هەژدە
بەعزێ، وە ئەسنام، مەبەردەن سوجدە
وە هەژدە زوبان، مەکەردەن تەقریر
هەریەک، یەک لوغەت سەلمیای دڵگیر
[1]