باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و ویس و چوارەمە
حەزرەت تەشریفش یاوا بە مەسجدولئەقسا، چاگە وەستەرەو نماش کەردە، مەلایکۍ دەس دەس ئامێ پەی پېشوازیش، پەرساش جوبرەئیلی ماچۊ: ئینە چېشەن؟ هۊکارش چېشەن؟، ئاڎییچ فەرماواش: چونکم تۊ پېخامئاوەرو ئاخر زەمانینۍ، شەفیعو ڕۊ قیامەتینی.
جەمعی ئەنبیاء مەلایەک تەمام
کەردەن ئیستیقبال شای خەیرولئەنام
جوبرەئیل جڵەو گرت وە دەستەوە
بوراق جە قاپی مەسجید بەستەوە
حەزرەت تەشریفش وە ئەندەروون بەرد
عەزەم سوجدەگای نمای حاجەت کەرد
سەفەری میعراج ڕەوندەی فەلەک
بیی بە پېشەوای ئەنبیا و مەلەک
بەڵام ئەو قاپی بوراق پۍ بەستە
دەسکاری دیوان هەرگیز نەشکستە
سفدتەر جە ڕەنگ تەختە تەختی عاج
مەشهوور بی نامش وە بابولمیعراج
چەو دەم چن هەزار فریشانی خەیر
هەم پەرێ تەواف، هەم پەی سەفا و سەیر
ئامان بە خزمەت شای خەیرولئەنام
یەکیەک جە حوزوور کەردشان سەلام
واتەن: یا ڕەسوول ئەوەل و ئاخەر
یا محەمەد یا شەفیعی مەحشەر
تا حەزرەت پەرسا جە ڕوحەلئەمین
واتش: یا ئەخی برای دنیا و دین
مەعنی ئەی سەنا و تەحییەت چېشەن
پەنەم واچە ڕاست دڵ وە ئەندېشەن
جوبرەئیل عەرز کەرد یا خەیرەلئەنام
مەعنای تەحییەت ئېدەن جە کەلام
بینای ئەوەلین گرد ئەشیا تۊنی
هەم خەتمی خاتەم ئەنبیا تۊنی
بە شافیعی تۊ مەهر مەبۊ دەفع
حەشری قیامەت بە تۊ مەبۊ ڕەفع
قوم یا محەمەد دېرەن دیارەن
ئیسە پەی ئامایت حەقق ئینتیزارەن.[1]