باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و پەنجا و نۊهەمە
نەفەرێ هەواڵشدا بە قوڕەیشیەکا کە ئەهلوو مەدینەی بە تەمامی پەیمانشان دان بە محەمەدی، ئاڎیچۍ لەشکرشا کېشا پەیشان، دوۍ نەفەرۍ موسوڵمانېشا گېرتۍ، بەڵام نەفەرێشا دەسشانە بەرشی، نەفەری دوەمشان زیڼانی کەرد، بەڵام دماجار مەرەخەسشان کەرد.
تا قەومی قوڕەیش وە دڵ پەرېشان
ناگا یەک شەخس خەبەردا پېشان
ئەهلی مەدینە تەمامی یەکسەر
کەردشان بەیعەت چەنی پېغەممەر
قەومی کینەجۊ تایەفەی ئەشرار
کېشاشان لەشکر وە شۊنی ئەنسار
نە عەدل ڕادا نە وەقت نە وادە
یاوان وە ئەسعەد ئیبنی عەبادە
تا چەنی مونزر ئەو هەردوو پەسەند
ئەو دوو نامدار دوو سەعادەتمەند
قوڕەیش تا هەردوو وە دەس ئاوەردەن
هەر دوو جە ناگاه گرفتار کەردەن
خولاسە مونزر جەهد و جەختش کەرد
بەرشیی جە گوریز چوون مەردانی مەرد
بەڵام موشریکان فیلانی سەرمەست
فەوری بەستشان سەعد پاو و دەست
تاکە بەردشان وە مەککەی شەریف
کەردشان مەحبووس نە بەندی زەریف
بەعزێ جە قوڕەیش یانی چن نەفەر
عاقڵانی قەوم ئەهلی کینەوەر
واتشان تجار ئەی سەر زەمینە
گرد زیندەگیشان ها جە مەدینە
مەسڵەحەت ئېدەن گرد تەمەڼاکەین
ئارۊ جە بەندی سەعد ڕەها کەین
بادا وە سالم بشۊ وە جای وېش
هەنی جەو دما هەرچی مەیۊ پېش
تا ئاخر سەعد ڕەها کەردشان
بە خدای کەریم ئەو سوپەردشان
جەو دما قوڕەیش ئەهلی بېشعوور
گومڕای کینەجۊ جە ڕای خودا دوور
وە ئیزاو ئەزرار ئەهلی ئەسحابان
سەردارانی سەف عیسمەت مەئابان
وەزعی مەعیشەت تەنگ بی وە لېشان
بېزار بین جە گیان شیرینی وېشان
یەک یەک وە حەزرەت هانا بەردشان
نەمەند پای مەجال تەوەقوف پېشان.[1]