باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ یەرەسەڎ و چواردەهەمە
کابرای چوبان، دمای گفتوگۊیش چەنی ۋەرگەکەی، گېڵاوە پەی لاو حەزرەتی و چېشش دیەبۍ، پەیش باسکەرد، حەزرەت فەرماواش ڕاس ماچی، ئانە نیشاۍ ئامای ڕۊ قیامەتینۍ.
چوبان دەر ساعەت ڕاگەش گرت نە وەر
یاوان وە حوزوور شای خەیرولبەشەر
کەلیمەی شادەت ئاوەرد بە زوان
واتش: یا ڕەسوول ئامان سەڎ ئامان
من مەردی چۊپان بېیابان گېڵم
شەو چەنی حەیوان تا بەیان وېڵم
غەرەز قیسەی گورگ سوئال و جەواب
یاوا بە سەمعی شای فەلەک ڕیکاب
بە حەرفی چوپان حەزرەت تەسدیق کەرد
فەرما عەلامەت قیامەت ئاوەرد
بەڵۍ هەر کەسێ پا بنیۊ وە پېش
بەرشۊ جە بېروون ئەو جە یانەی وېش
هېمای وە مەنزڵ عەودەت نەکەردە
نام ئەهل و بەیت، هەنی نەبەردە
هەرچی عەیالش کەردەبۊ جەو دەم
نۍ ئەندېش جە ماڵ ئەر زیاڎ یا کەم
نەعلەین جە سەحرا پېش مەدۊ خەبەر
بە ئەمری قودرەت دەهەندەی داوەر
ماچۊ عەیالەت فڵانە کار کەرد
یا فلان تەعام ها بی تۊ وەرد
ئەی واقېعانە گرد عەلامەتەن
نیشانەی ئامای ڕۊی قیامەتەن.[1]