نە ئڼە شیرین بە قووتت بڎان، نە ئڼە تاڵ، بە تفاتۆ
هۊرستە و نیشتەی چەنی خەڵکانی، مەشۊم سنوورێ دیاریکریانە بۊن، نە فرە و نەکەم. هەمدیس مەشۊم جە خاسەکەردەی و خرابەکەردەینە سەرحەڎ نەبەزیۊن، ئا کەسۍ هەکە فرە عالېنۍ و ملان دەموو خەڵکیۆو یاردی قۆم و قیلەی مڎان، فرەو جاری ئا ڕەفتارە عالېشا مەبان بە زەرەر پەیشان، خەڵکی خراب ئا هەرمانە عالاشان بەکارماران(استغلال) پەی سوودو وېشان، هەر چەنی گەر مادێ شیرین بۊ خەڵک قووتش مڎۊن، ئا خەڵکە گوفتار و ڕەفتار شیرېنېچە قووتۍ مەدریان و زەرەر مەکەران، چۆلایچۆ خەڵکۍ تەبېعەت تاڵۍ و ڕەزاقورسۍ تفیاوەو دوورۍ مەۋزیاوە.
بە ئەزموون وەڵینەکېما پەیشان بەرکۆتەن کە مېیان گېرتەی فرە خاسەن، وەختێ واتەنشا: نە ئڼە شیرین بە قووتت بڎاو نە ئڼە تاڵ بە تفاتۆ، بەرهەموو تەجرەبەیشانەن.
ئینسان گەر فرە نەرم و شیرین بۊ، خەڵکی بەکارش ماراو زەرەرش ۋەنە مڎا، گەر فرەیچ تاڵ و ڕژد و ڕەق بۊ، دەس و پەنجەش چەنی نەرم نمەکریۊو خەڵکی فڕەش مڎا و دوورش مەوزاوە.[1]