نە وېرانەی دڵ، نە وېرانەی دڵ
قیبلەم نگاکەر نە وېرانەی دڵ
دیدەم، بینائیم وېنەی پەڕەی گوڵ
لادێی پەرسە حاڵ، خەستەی داخ نە دڵ
دەردێ نێزەی سەخت فیراق باڵات
گەرمی مەحروومی گەرد پا و پاڵات
جەوساوە ئازیز جیا بیم جە هەم
جە خەم هەوارگەی مەیلت گێرتەن تەم
بەدەن جە دووریت بیەن وە قەقنەس
گیان نە جای سەختەن، نمەیوم وەدەس
وەرنە من تەعجیل یا ئەو بۍ قەرار
نە مەسکەنێ وېش نەکەردەن فەرار
نە ساڵ و نە ماﮪ نە حەفتە و نە شەو
نە ساتێ ئارام، نە دەقێقێ خەو
نە مەشوم نە چەم خاڵۆ جە دووریت
هەر ئېد مەواچوون داخ نە مەهجووریت
ئەی شەو وە سەرگەرد جوانمردیت بام
یا تەمامم کەر یا زوو بەر تەمام
ئەمشەو ئەسڵەن ویر بەیانیت نیەن
وێنەی هێجرێ من پایانت نیەن
شنەفتم شەوان فێراق توول دارۆ
یەکجا ڕەنگ وەی ڕەنگ غەزەب لێت وارۆ
یا فەلەک چارەم سیا پەروەردەن
یا خەیر تو کلید سوبحت گۆم کەردەن
رۆڕۆ ماچوو وە ڕۆڕۆ و زاری
مەر ڕۆی ئاخری، ئاخر نەداری؟
سا، دەی، ئاخر بەر، یا ئاخر باوەر
ئاخر، گیان جە دەس دووریت خەلاس کەر
شەو و ڕۆ جە داخ زۆڵف و کوڵم تۆ
داوا و باسمەن چەنی شەو و ڕۆ
چون شەو، شېوەی زۆڵف مۆشکینت دارۆ
رۊ، کەمێ شوعاع جەمینت دارۆ
وەسەرگەردت بام ئاوات واستەی وېم
جوانیش تەسکین نمەیاوو پېم
سەوگەند بەو تاڵی شەوان فیراقت
وەسۆزی هیجران نە ئاڵەم تاقت
دووری تۊ وەی تەور توانام سەندەن
ڕای قافیەی فەرد قافڵەش بەندەن
ماجەرای ئاخر یەومولمەماتەن
ئومېد بڕیای قەتع حەیاتەن
«ئەحمەد» سەر تا پاش ئالوودەی دەردەن
یا ئاخر وشکاو سەر چەشمەی فەردەن
#ئەحمەد بەگی کۆماسی# [1]