باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۊ سەڎ و نەوەڎ و یەکەمۍ
واتەو گۊشگېرتەی مېیانو ئەبوجەهلی و ئەبو تالیبی دەربارەو نویسیێوە سەرو دیوارو مەککەی موبارەکیۆ.
ئەبوجەهل وات: هەرچیت مەرامەن
بارەش وە ڕووکار، بزانم کامەن
ئەبوتالیب وات: ئەو عەهدەنامە
ئەو،فیتنە ئەشرار غەرەز خیتامە
ئیسە جە عالەم بەو تەور مەعلوومەن
بە خەتی خاتەم وېتان مەرقوومەن
بەڵ محەمەد ئیزهارش کەردەن
باقی ساس و مور خەتتی ئەو وەردەن
غەیر جە ئیسمی زات خوڎا و پېغەممەر
نەمەبو هەنی حەرفش ئەو نەزەر
نەمەندەن تېدا حەرفی زیادە
یەقین سافتەرەن جە لەوحی سادە
سەحیفەی قاتیع باوەران وە بەر
کەشفش کەن تەمام، بۍ کەینە و کەدەر
ئەگەر محەمەد سادیقولقەولەن
پەی ئازاری ئەو هەنی چە هەولەن
ئەگەر سەحیفە خەتش ها پېوە
محەمەد مەدەونە وە دەستی ئېوە
وە کەیفی وېتان قەتڵش کەن ئارۊ
دوور جە ئەو کازیب نیگاه نەدارۊ
ئەبوجەهل وات: ئەنساف دای بە وېت
ئەلئان ئەو کاغەز نیشان بدەو پېت
فەوری کیانان مەکتووب ئاوەردەن
یەکایەک دیسان تەماشا کەردەن
دیسان خاڵییەن جە گرد دەنگ و باس
گشت جە لاشان قەولی حەزرەت بیی ڕاس
سیوای نامی حەقق ئەرز گشت وەردەن
سەحیفەش تەمام ڕېزە ڕېز کەردەن.[1]