باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و حۆتەمە
ئا ساڵۍ کە ئەبوتالیب و خەدیجە وەفاتشان کەرد، نامۍ نریا: ساڵەو خەمی (عام الحزن) ، موشریکەکۍ تەمەو ئەبوتالبیشان بڕیە و کۆتۍ پەلاماردای حەزرەتی، وەختێ ئەبولەهەب، مامۊ پېخامئاوەری بە هەواڵەکەیش زانا، فرە تووڕەبی.
جەو دما حەزرەت دایېم مەحزوون بۍ
خاتر پەرېشان دیڎە پەڕ هوون بۍ
پەی ئەو دوو موشفیق غەم لېش بی غالب
یەکێ خەدیجە، یەکێ ئەبوتالیب
حەتتا جە مەنزڵ ئەعلای مونەوەر
پەی هیچ ئوموورێ نمەشیی وە بەر
نیاشان چونکە حەزرەت بەڎحاڵە
وە (عام الحزن) نامی ئەو ساڵە
بەل هەر ئەوسات ئەبوتالیب مەرد
موشریک پەی حەزرەت تەمام زور ئاوەرد
دەستی عەداوەت دراز کەردەن لېش
بېحەیان، قسەی سەرد مەواتەن پېش
یەک سەگی سیاه کیاستەن وە دەو
خاکش شەند وە ڕووی هومایونی ئەو
تا ئەبولەهەب، شنەفت ئەی خەبەر
دوو دیڎەش جە قین شیی نە کەللەی سەر
وە قەومی قوڕەیش خەیلێ دا دشنام
ئاما وە خزمەت شای خەیرولئەنام
وات: ئەی محەمەد نووری دیڎەی من
فرزەندی عەزیز بەر گوزیدەی من
تۊ جە ئەمری وېت سابیت قەدەم بەر
گۊش وە حەرفی بەد ناپاکان مەدەر
مەواچە ئەبو تالیب نەمەندەن
جەو بۊنە قوڕەیش زۊرشان سەندەن
قەسەم وە (هوبەل) دارای زەمانە
خوڎای خوڎایان تاقی بتخانە
هەر تاکە زیندەی ڕووی سەر زەمینم
تۊ نەمامی باخ، من هەر پەڕچینم
هەنی ئەندېشەت هیچ نەبۊ جە کەس
نمەبۊ دوژمەن بە تۊ دەستڕەس
زاهیرەن یەکێ جە ئەهلی کوففار
غەلیز و بەڎزات مەلعوونی مردارد
دوورادوور کەردەن سەببی پېغەمبەر
تا ئەبولەهەب شنەفت ئەی خەبەر
لوا ئەو مەلعوون کەردش کو شەماڵ
یەک بازوش شکەست بە وېنەی خڕخاڵ
ئاڎ هەم وە قوڕەیش دەردەم هانا بەرد
زیاڎ جە ئەنداز داڎ و بېداڎ کەرد
قەومان واتشان: ئەی ئەبولەهەب
ئی مەولا زادەی تایەفەی عەرەب
مەر سوجدە خودای یەکتا بەردەنی
دینی محەمەد قبووڵ کەردەنی
ئەبولەهەب وات: تانە مەدەن لېم
من هەر وەدین جەد و ئابای وېم
عەبدولموتەلیب کام دینش بېیەن
من جە دینی ئەو بازگەشتم نېیەن
لاکین جە کۊمەک برازادەی وېم
درېغ نەداروون تاڕۊح مەندەن پېم
هەرکەس چەنی ئەو جەنگش ئیرادەن
چمان جە مادەر هەرگیز نەزادەن
ئەو مەشغووڵی کار ئومووری وېشەن
ئېوە بەو شەخسە دەخڵتان چېشەن
یەکسەر واتشان: تۊ نیکت کەردەن
هەم سیلەی ڕەحمت بە جا ئاوەردەن.[1]