در سال‌های اخیر، دولت ترکیه تخریب آثار حسن کف در استان باتمان در شمال #کردستان# را آغاز کرده است. این شهر قدمتی دوازده هزار ساله دارد و بیشتر دوره های تاریخی این منطقه را شامل شده است و می توان گفت یکی از قدیمی ترین شهرهای کردنشین کردستان بزرگ است که در هر دوره یادگاری از خود به جای گذاشته است.
دولت ترکیه علت تخریب این بناهای تاریخی را ساخت سد ایلیسو می داند که بخشی از پروژه گاپ است که در شهرهای شمال کردستان در حال اجراست.
با توجه به شواهد تاریخی و باستان شناسی کشف شده تا کنون می توان دریافت که حسن کف با قدمتی 10هزار ساله یکی از شهرهایی است که زندگی در آن در طول تاریخ ادامه داشته و تغییر نظام قدرت و حکومت نتوانسته مردم این منطقه را بیرون کند. در هزاره سوم پیش از میلاد، این شهر بخشی از تمدن خوری بود که جد کردها محسوب می شود. در 1800-1750 قبل از میلاد، در متون خط میخی ماری به نام ییلانسورا، شهری بزرگ در نزدیکی یک رودخانه بزرگ، اشاره به رودخانه دجله ذکر شده است. این شهر در دوره #میتانی# ها، 1500 سال قبل از تولد عیسی مسیح، یکی از شهرهای مهم آن زمان بوده و به پایتخت میتانی ها که شهر (واشکونی) بوده، نزدیک بوده است. پس از پایان حکومت آشور در سال 612 قبل از میلاد توسط کیکسار کیخسرو پادشاه مادها، نمونه ای از این توجه در ساخت چندین غار بزرگ و مهم در دل کوه های حسن کف مشهود است که هنوز دست نخورده باقی مانده اند و شهر را زیبا می کنند. پس از سقوط مادها، این شهر تحت حاکمیت رومیان قرار گرفت و بخشی از جغرافیای حاکم روم ها منابع آن را کیفا می نامند. در این دوره، شهر توسعه و رونق بیشتری را تجربه کرد، مانند ساخت چندین پل بر روی رودخانه دجله که بقایای آنها تا به امروز باقی مانده است. در سال 363 پس از میلاد به دلیل نبرد سامرا و کشته شدن جولیان پادشاه روم، شهر به درخواست شاپور دوم پادشاه ساسانی برای عقب نشینی برخی از مناطق تحت کنترل خود به دست ساسانیان افتاد.[1]