نام: سلیم
شهرت: سلیم برکات
$زندگینامه$
سلیم برکات شاعر و داستان نویس کرد (عربی نویس)، متولد سال 1951 در #قامشلو# است و بیش از 58 عنوان کتاب نوشته است که بیشتر آنها به زبان های بین المللی ترجمه شده است، او دوران کودکی و جوانی اش را در زید خود گذراندە است بە همین خاطر طرز و شیوەی زندگی کردهای ان منطقە از #کردستان# در روح و روانش رخنە کردەو همچنین سبب اشنایی اش با فرهنگ و ادیان و مذاهب مختلف منطقە از جملە ایزدی ها آشنا بود. فرهنگ آشوریان و ایزدیان و ارمنی ها، همگی در نوشته های او منعکس شده است، اما اوضاع ناپایدار سیاسی منطقه، او را مجبور به ترک نوشتن با زبان مادری و ادامەی نوشتن به زبان عربی کرد. سلیم برکات در سال 1970 به دمشق رفت تا در دانشگاه دمشق ادبیات عرب بخواند، اما پس از یک سال تحصیل را رها کرد و سپس به بیروت رفت و تا سال 1982 در آنجا ماند و در این مدت پنج دفتر شعر، دو کتاب زندگی نامه و زندگی نامه نوشت. در سال 1999 به سوئد نقل مکان کرد و در آنجا ساکن شد. بیشتر کتاب های سلیم برکات در مورد تاریخ کرد، رنج ها، درگیری ها و وجود کردها به همراه مشکلات و بدبختی های مردم (عرب ها، آشوری ها، شارکسی ها و ایزدی ها) در داخل مرزهای کشور سوریه است. قهرمانان کتاب ها همگی کرد هستند، نام و رفتارشان کرد است و داستان ها در شهرهای کردنشین مانند قامشلو، مهاباد و سلیمانیه می گذرد. سلیم برکات در مورد کرد بودنش در مصاحبەای روزنامەای میگوید: (آیا من کرد هستم؟ بله، بگذارید به سادگی بگویم که من کرد هستم، زیرا پدرم نام کردی دارد و ما بە کردی صحبت میکنیم، حتی ما با مرغ، بز، گاو، زنبورهایمان و ... کردی صحبت می کنیم، این همه چیزی است که درباره کرد بودنم باید بگویم!)
در رمان پردا برکت، شخصیت اصلی داستان کسی بە اسم مام آزاد است (و سلیم از زبان او سخن میگوید) نامه‌ای به پدرش می‌نویسد و میگوید: « پدر به آنها بگو که کردها نمیبازند.. پدر، بە سیگارت زل بزن و بە انها بگو کردها نمیبازند چون درد مخصوص خودشان را دارند.»در کتاب (چامەی #مهاباد# بو المپیاد خدا) کە نوشتەای نصر بلند میباشد در بارەی برخورد و ازارهای کرد، برکات رو بە خدا میگوید: (خدا جان خب اینها کە کردهای خودت هستند..).
سلیم. برکات برنده جایزه مکس جیکوب و نامزد جایزه بوکر است.[1]