#سەیدی هەورامی#
$تا غایتی دیوانهام$
تا غایتی دیوانهام هر کس که میبینم رقیب
لاقید میپرسم از او «اَيْنَ الحَبيب، اَيْنَ الحَبيب»؟
چون دور از آن گُل چهرهام آتش به جان من بزن
بر روی گُل نغمه مخوان «ای عِندلیب، ای عِندلیب»
تاکی فریب دل دهی کام شب ترا مهمان شوم
آخر به عهدت کن وفا، «ای دل فریب، ای دل فریب»
قسام روزی دست خود هر صبح برهم میزند
گوید ترا روزی نماند «ای بینصیب، ای بینصیب»
گفتم ز دوری تو دوش میکردم افغان و خروش
گفتا که ای مسکین خموش «اِنّي قَريب، اِنّي قَريب»
گفتم که کی مضطرّ چو ما زَد بر هدف تیر دُعا
گفتا که فرموده خدا «إِنّي أُجيبُ، إِنّي أُجيبُ»
«صیدی» ز غُربت باز گرد کین دلبران با هرکسی
لطف نوازش میکنند «اِلّا غَريب، اِلّا غَريب»
[1]