یلدا عباسی 11 آذر 1366، در شهرستان شیروان، استان #خراسان# شمالی، در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد و در قوچان بزرگ شد. یلدا عباسی از سن 11 سالگی نواختن ساز دوتار را نزد هنرمندانی نظیر: مجید احمدی، رمضان سلمانی بردری، محمد یگانه و اباصلت راستگو آموخت و پس از آن، مراحل تکمیلی و پژوهشی مقام‌های دوتار را نزد مجتبی خان قیطاقی سپری کرد. او در حیطهٔ موسیقی آوازی #کُردی# کرمانجی، از کودکی آواز را نزد مادرش و عمهٔ پدری‌اش آموخت.
یلدا عباسی در نوجوانی با گروه‌های دانش‌آموزی و آزاد در قوچان، به عنوان نوازنده همکاری داشت. وی در سال 1385 در بیست و چهارمین جشنواره هنرهای آوایی موفق به کسب مقام برگزیده در رشتهٔ تکنوازی شد. او همچنین از «اولین جشنواره ستارگان استان خراسان» تقدیرنامه و لوح افتخارآفرینی دریافت نمود و رتبهٔ اول تکنوازی در جشنوارهٔ دانش آموزی را به‌دست‌آورد.
او در سال 1387 در فیلم مستند داستانی طرقه به کارگردانی محمدحسن دامن‌زن بازی کرد. این فیلم که برندهٔ جوایز متعددی شد، به زندگی زنان آوازه‌خوان و نوازنده‌ای پرداخته‌است که در زمانهٔ غیرمجاز بودنِ این هنر برای زنان، همچنان به فعالیت موسیقی خود ادامه داده‌اند. یلدا عباسی در سال 1394 یک گروه موسیقی متشکل از زنان نوازنده را با نام «نازار» تأسیس کرد و با این گروه، در برخی از کشورها به اجرای برنامه پرداخت. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران سپری نمود و در کنسرواتوار جوزپه وردی میلان ایتالیا، در رشتهٔ آواز کلاسیک باروک به تحصیل پرداخت.[1]