متن میخی پشدر
این نامه به خط میخی به 2725 سال پیش و 113 سال قبل از سقوط امپراطوری آشور به دست مادها در سال 612 قبل از میلاد برمی‌گردد. این نامه در سال 2012 در قلعه دینکە در روستای نورالدین منطقه پیشدر توسط شهروندی که نخواست نامش فاش شود پیدا شد و در تاریخ #16-02-2015# در قلادزه آن را به ملا اسماعیل نورالدین تقدیم کرد و من آن را به پروفسور کارن رادنر، استاد اتریشی در دانشگاه مونیخ نشان دادم، او توانست نامه میخی را بخواند و تصمیم گرفت به مدت پنج سال از طریق اداره باستان شناسی #سلیمانیە# و راپرین بر روی این قطعە کاوش کند، بدیهی است که ما نامه را به صورت قانونی به #موزه سلیمانیە# تحویل دادیم، موزه سلیمانیە 150هزار دینار به من جایزه داد و من تمام مبلغ را به فردی که نامه میخی را پیدا کرده بود به من تقدیم کردە بود دادم، در سال 2013، یک تیم باستان شناسی فرانسوی به سرپرستی دکتر جسیکا ژیرو نظرسنجی بر روی این قطعە انجام دادە است.
مطالب سند میخی قلعه دینکە در روستای نورالدین منطقه پیشدر کە قدمت این کتاب به 2740 سال پیش برمی گردد و توسط پروفسور کارن رادنر، استاد اتریشی دانشگاه مونیخ آلمان به انگلیسی ترجمه شده است اگرچه نیمی از شواهد گم شده است، اما آنچه باقی مانده است، یک قرارداد خرید و فروش را توصیف می کند، فروش کنیز به نام کابله توسط مردی به نام هزا به مبلغ 14 کیلوگرم مس به مرد دیگری به نام اوردی که خدمتکار و ادم مرد دیگری به نام ایزاردوری بود. در این سند آمده است که معامله انجام شد به طوری که زن تسلیم شدە و پول پرداخت شدە است و دو شاهد ذکر شده است، یکی به نام نینوا و دیگری هاروازو که نشانی انها به عنوان خادم قصر نوشته شده است.
در این سند تاریخ معامله ذکر نشده، بلکه ماه و سال ذکر شده است که به 725 قبل از میلاد می رسد. پروفسور رادنر در مطالعەش نوشتە است که طبق اسناد، همه نام ها اسامی آشوری بوده اند که در آن زمان بسیار رایج بوده است، همچنین نشان می دهد که مس در دوران امپراتوری آشور ارز ارزشمندی بوده است. پروفسور رادنر در مورد قیمت برده ها در آن زمان به شواهد متعددی از خرید و فروش برده اشاره می کند که قیمت آنها نزدیک به قیمت های موجود در سند است.[1]