Bazirganî bêxwedî ye, kes nizane para kê ye.
Bêguman bazirganî bi serê xwe kareke û ne di bin destê kesî de ye . Zanîn û pereyên kê hebin ew dikare bazirganiye bike.
Yanî ev kar girêdayî zanîn, tecrube û jêhatiya xwediyê sermayeyê ye.
Ev gotinên pêşiyan di zaravayê herêma Colemêrgê de pir belav in.
[1]