Nasnav: Mem Alan
Nav paşnav: Îbrahîm Gundogdû
Cihê jidayikbûnê: Sêrt
Dayik-Bav: Hediye-Abdûllah
Dem û cihê şehadetê: 14'ê Tebaxa 2022 / Herêmên Parastinê yên Medyayê
MEM ALAN
Herêma Botanê bi hezaran fedaî ji nava xwe afirand û ji têkoşîna me ya azadiyê re her tim pêşengî kir. Bi vî rengî wezîfeya xwe ya welatparêziyê bi cih anî. Ev sekna bi rûmet a gelê me yê Botanê, ji gelê me hemûyan re bû çavkaniya hêz û moralê, li dijî dijminê qirker jî bû wesîleya berxwedanê. Hevrêyê me Mem jî li nava malbateke vê rastiyê ji dayik bû. Ji ber welatparêziya malbata xwe, hevrêyê me Mem hîn di zarokatiyê de bala xwe li ser têkoşîna me bû û heyranê gerîla bû. Mîna gelek zarokên Kurd wî bi xwe jî dixwest ku dema mezin bibe, bibe gerîla. Hevrêyê me Mem mîna gelek zarokên Kurd neçar ma ku zû mezin bibe. Ji ber ku bavê wî wezîfeyên xwe yên welatparêziyê bi cih dianî ji aliyê dijmin ve dîl hate girtin. Vê yekê kir ku hevrêyê me Mem rastiya dijmin nas bike û hîn di zarokatiyê de jiyanê nas bike. Di pêvajoya girtina bavê xwe de neçar ma ku tevî malbata xwe koçî Dîlokê bike, berpirsyariya debara malbata xwe da ser xwe û baweriya xwe bi pîroziya nirxên bi kedê anî. Ji ber vê jî her kêliya jiyana xwe bi kedê afirand, xwe bi kedê ava kir. Ji salên ciwantiyê û pê ve hezkirina di dilê wî de ya ji bo gerîla geştir bû, lê belê xwe hîn ji bo jiyana gerîla amade nedît. Piştre ji bo festîvalekê derbasî qada Herekolê bû, bi tesadûfî li hevrêyekî me rast hat û piştî nîqaşa ji 2 saetan îqna bû û sala 2015'an biryar da ku tevlî nava refên gerîla bibe.
Piştî ku tevlî nava gerîla bû 3 mehan li qada Botanê ma, li vir tevlî perwerdeya şervanên nû bû, agahiyên destpêkê û tecrûbeyên li ser gerîlatiyê li vir wergirt, li qada şer wergirt. Piştre jî derbasî qada Heftanînê bû, li vê derê tevlî gelek karan bû. Destpêkê cihê xwe di nava tîmên bi tevger de girt û tecrûbeyên xwe yên gerîlatiyê zêde kir. Beşdarî gelek çalakiyên dijî dijmin bû û hewl da wezîfeyên xwe yên milîtaniyê pêk bîne. Di avakirina tunelan de ku îro bingeha şerê me yê bi rûmet ê li dijî artêşa Tirk a dagirker e, destpêkê li qada Heftanînê destpê kir. Piştre jî derbasî qada Garê bû û li vir tevlî karên çêkirina tunelan bû, roj bi roj xwe bêhtir bi pêş ve bir û di avakirina tunelan de ku îro destanan diafirîne, bû xwedî tecrûbeyên girîng. Hevrêyê me Mem ku baweriya xwe ya bi şerê tunelan mezin bû ku yek ji taktîkên herî girîng ê şerê serdema nû ye, pê bawer kir ku serketin wê di van tunelan de bê bidestxistin. Ji bo vê jî bi coş û moraleke mezin tevlî kar bû. Li gel çêkirina tunelan a bi fedakarî û kedeke mezin ji aliyê îdeolojîk ve jî her roj xwe bi pêş ve bir, di têkiliyên hevrêtiyê de xwe xurtir kir. Bi coş, moral û hezkirina hevrêtiyê cihê xwe di dilê hemû hevrêyan de girt. Roj bi roj xwe bêhtir afirand, di xeta fedaîtiyê de tevlî bû û bi vê yekê beşdarî nava karên Hêzên Taybet bû. Bi haydariya ji mîsyon û girîngiya karên Hêzên Taybet di felsefeya azadiyê ya Rêber Apo û xeta azadiyê ya şehîdên fedaî de xwe kûr kir û bû yek ji fermandarên ciwan ên serdema nû. Her kêliya xwe ji bo bicihanîna wezîfeyên fedaîtiyê derbas kir, pê bawer kir ku fedaîtî destpêkê di nava jiyanê de dikare bê afirandin. Ji bo vê jî ji têkiliyên hevrêtiyê heta bi sekna milîtaniya li nava jiyanê û kûrbûna li hemberî êrîşên dijmin, fedaîtî ji xwe re kir şêweyekî jiyanê.
Hevrêyê me Mem ji 14'ê Nîsanê dema destpêkirina êrîşên dijmin heta şehîd bikeve, bi sekna xwe ya bi wêrek wêrekiya hevrêyên xwe mezintir kir û ji bo hevrêyên xwe hemûyan bû çavkaniya hêz û moralê.[1]