باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۊ سەڎ و نەوەڎ و یەرەمۍ
دمای ئانەی قوڕەیشیەکۍ نابووتۍ بیۍ وەرانوەرو پەڕجوو محەمەدیۆ، زیاتەر کەوتۍ قینیرە، دەسشان کەرد بە کاری شەڕانگېزی، پەنج نەفەرېشا تەگبیرشان کەرد کە هەر وەختێ پېخامئاوەر زیارە، ئاڎۍ عەزیەتش کەران، پی تەرزە:
سا چوون موسەنیف ڕەوزەتولئەحباب
وەیتەورە نەقڵش کەردەن جە کیتاب
پەنج نەفەر موشریک غەلیزی بەڎخۊ
مەلعوونی کافر گومڕای کینەجۊ
حەزرەت یا عەسرێ، یا سەحەر گاهێ
تەنیا تەشریفش مەبەرد وە جایێ
هەر پەنج مەگرتەن سەرەڕای حەزرەت
مەکەردەن دایېم ئیستیهزای حەزرەت
عاس بنی وابل نەبیرەی غاسب
سانی ئەسوەد بۍ ئیبنولموتەلیب
سالیسەن ئەسوەد ئەولادی یەغووس
جە سیلسیلەی بەڎ قەومی دەقیانووس
چوارەمین حاریس بن قەیسی قیرە
پەنجەمین وەلید ئیبنی موغەیرە
یەک ڕۊ جوبرەئیل وە حوکمی داوەر
ئاما وە خزمەت شای خەیرولبەشەر
جە فەزای کەعبە نیشتەن وە دڵشاد
لوتفی خوداوەند مەکەروون وە یاد
ناگاه ئەو خەمسە فاسیق وېیەردەن
چن جە ڕووی حەزرەت جەسارەت کەردەن
جوبرەئیل هەر یەک وە یەک ئەعزاشان
ئیشارەتش کەرد وە سەر تا پاشان
کەففی پای عاس دوو دیدەی ئەسوەد
فەرقی ئەو ئەسوەد بەنی یەغوس بەد
ساقی وەلید، بەتنی حاریس هەم
کەرد وە نیشانەی تیررای عەدەم.[1]