عنوان: سیاست در دوره اورارتویی
نویسندە: #سارا سردار#
اورارتویی ها یکی از مشهورترین قدرت های زمان خود و تاریخ کهن بودند، بنابراین، می بینیم که بیشتر نامه ها و نوشته های مخصوص آشوریها که درباره اورارتو منتشر شده است، آنها (اوراتیها) بین سال های 820 تا 810 قبل از میلاد تهدیدی وحشتناک برای آشوری ها بودند. بنابر این از میان بردن و شکست دادن اورارتیها یکی از برنامەهای مهم اشوریها بودەاست.
پادشاهان اورارتو، ایشپوینی و منونا، با کمک به ارتش یکدیگر و ساختن معابد خدای ملی خود خالد، توانستند با پادشاه موسایسر روابط خوبی برقرار کنند آنها منطقه را فتح کردند و پادشاهان موسیسر از پادشاهان اورارتی اطاعت کردند و این رابطه بین اورارتی و موسیسر به تهدیدی مستقیم برای مرکز امپراتوری آشور تبدیل شد.
آشوری ها در زمان شلمانسر سوم به اورارتیت ها حمله کردند و پایتخت آنها ارزشکون را ویران و سوزاندند، از این رو، ساردور اول، پادشاه اورارتی، پایتخت جدیدی به نام توشیبا در منطقه ای صعب العبور در جنوب شرقی دریاچه وان تأسیس کرد و سپس تلاش کرد تا قدرت خود را گسترش دهد.
در این زمان، قدرت ساردروس اول اشوری به مناطق کوهستانی شرق آشور رسید، در جنوب از آذربایجان تا دریاچه ارومیه، سپس اورارتوها موفق شدند ایالت مالاتیا را که یکی از متحدان آشور در آناتولی بود، سرنگون کنند، پس از آن، بسیاری از پادشاهی های دیگر تحت فرمان آشوری ها خواستار استقلال شدند و از پرداخت باج و خراج به آشوری ها خودداری کردند، این امر مسیرهای تجاری آشور را قطع کرد که تأثیر بسیار منفی بر اوضاع آشور داشت. [1]