یکی از اهالی روستای ایلنجاقی در محدودەی میدان نفتی تق تق از یک مهر فلزی که قدمت آن به سال‌های قبل از پایان حکومت عثمانی 1910 تا 1914 برمی‌گردد، حفاظت میکند.
محمد نجم قادر نجم، متولد 1951 در روستای ایلنجاق، می گوید: «زمانی که روستای تق تق از لحاظ اداری، زیر سلطەی عثمانیها بود، اداره ای برای جمع آوری مالیات و عوارض وجود داشت در آن زمان روستای ما به نام بیان نزدیک روستای کولاخانیان قریه طالبانی گورا نزدیک سولوک بود که این دو آبادی چند صد متر از هم فاصله داشتند و دو طرف آن متعلق به طایفه پالانی بود، پدر بزرگم این مهر را برای رایی کردن امور اداری (کە در از زمان پدر بزرگم کتخدای هر دو روستا بودە است) ساختە و پس از ان ما پشت سر هم از پدربزرگم به پدرم و از آن بە من رسیدە و از ان نگهداری کردەایم.
این مهر به خط فارسی حکاکی شده و بر روی ان نوشته شده است (مختار، اول قریه، طالبان کبیر، 1330) از آنجایی که عثمانی ها به نام جانشین (خلافت) حکومت می کردند، سال هجری برای این مهر اسفتادە شدەاست، بنابراین می توان گفت قدمت این مهر 102 سال میباشد.
محمد نجم در این بارە بیشتر میگوید: «من از کودکی مهر را دریافت کردم، اما آن موقع مثل الان قدر آن را نمی دانستم، علاوه بر مهر بزرگ، مهر کوچک دیگری هم بود که نام کتخدا روی آن حک شده بوداما ما آن را دستبند و گردن بند دانستیم و به گردنمان انداختیم برای همین مهر کوچک پس از مدتی گم شد.
او میگوید که مهر را به جواهرفروشی در کویە نشان داد و از این طریق دانستە است که این مهر، یک شی باستان شناسی محسوب می شود.
محمد پسر نجم پسر قادر پسر نجم پسر عبدالقادر پسر عمرعاصی پالانی روستای آنها در نیمه اول قرن هجدهم به نام بیان ساخته شد که همسایه خرابه های گورکرج زادگاه شاعر بزرگ کرد حاجی میباشد.[1]