Bugün Irak ve İran devleri arasında Kürtlerin haklarının gasp edilmesi ile sonuçlanan Cezayir Anlaşması’nın 47’inci yıl dönümü.
Dönemin Cezayir Devlet Başkanı Huari Bumedyen’in arabuluculuğunda 6 Mart 1975’te dönemin Irak Devlet Başkan Yardımcısı Saddam Hüseyin ile İran Şahı Rıza Pehlevi arasında OPEC’e üye ülkeler konferansında Cezayir’de bir anlaşma imzalandı.

Anlaşma doğrultusunda Irak, Kürt devrimine destek olmaması kaydıyla Körfez’in İran’la aralarında paylaşılmasına ve sınır sorununun çözülmesine razı oldu.
Irak ile İran arasındaki anlaşma, Arap dünyası ve uluslararası güçlerin desteğiyle yürürlüğe girdi.
Güney Kürdistan’daki Mela Mistafa Barzani’nin öncülüğündeki Eylül Devrimi liderliği, Cezayir Anlaşması’nı ezilen bir ulusa ve devrimine karşı uluslararası bir komplo olarak tanımladı.

Eylül Devrimi’ne açılan kapılan fiilen kapandı ve İran sınırlarını kapatarak, her türlü insani ve lojistik desteğin önüne geçti. Aynı zamanda Irak da müzakereleri reddederek devrimin teslimiyetini dayattı. Eylül Devrimi böylece verilen mücadele ve kurbanlara rağmen 15 yıl aradan sonra askeri olarak akamete uğradı. Ancak devrim liderleri teslim edilmedi ve Cezayir Anlaşmasnı tanınmadı.

Eylül Devrimi Lideri Mele Mustafa Barzani’nin öncülüğünde Mesud Barzani ile İdris Barzani, devrim ateşini yakmak için çalışmalara başladı. Bunun için de bir program ve hazırlık yapıldıktan sonra 26 Mayıs 1976’da 23 kişiden bir oluşan Peşmerge müfrezesi “Dol Zewi” de eski tüfekleriyle Irak ordusuna karşı savaşarak Bağdat ile Tahran’ı titretti.
Güney Kürdistan’ın Mayıs Devrimi Cezayir Anlaşması'nı boşa çıkararak, 1991’deki Raperîn ile başarıya ulaşarak Kürdistan Bölgesi’nin bugünkü statüsünü elde etmesinin önünü açtı.[1]