باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و چل و دوەمە

باس جە ژیوای خەسرەو(کیسراو ئێرانی) بەردەوامەن:
مەلیک خایب بیی، مەلیکە ڕەنجەڕۊ
حیجاب و موڕاس، تەڵەب، کەرد، وە دۊ
خەیلێ کدوورەت، حاسڵ کەرد لېشان
عەزابی سەختی، نمانا، پېشان
دیسان، جەو سەعات، جە ساڵی سێیەم
هەر ئەو فریشتە، شیرینی ئەعزەم
حازر بیی جە لای سەریوی، خەسرەو
ڕووی ڕۊشەن، بکەرد، وە تاریکە شەو
واتش: ئەی کیسرا، بۊ موسوڵمان بەر
بە وەحدانییەت، حەقق، ئیمان باوەر
خەسرەو بە دڵ وات، بە دڵ کافییەن
سزام، جەی فیشتەر، بۍ ئینسافییەن
فریشتە، عەسا، شکەست، وە پېشدا
جەرگش دا وە دەم، مەودای نېشدا
ئەمجار بۊ وە سەیر تەماشا کەرە
نەقڵش، جە خالید، ئیبنی زوهرە
هەروەختێ خەسرەو خاستەر جە دارا
پا، منیا، بە دەر، پەی سەیری سارا
دوو شەخسی، پېشڕەو هەم سوار بېیەن
دایېم، جە حوزوور، ئاشکرا بېیەن
مەواتەن، خەسرەو، مەعلووم پادشاهی
تۊ بەندەی خوڎای، ئەمما، نەک خوداهی
یەک ڕۊ، سوورابیی، شای کینەکېش
دیسان، ئەو دوو شەخس، بە قاعیدەی پېش
واتشان، تۊ وېت، بەندە بوانە
وېت، بە خوڎای تامە، واحید مەزانە
خەسرەو چوون جاران، ئیشارەت مەکەرد
چەو دەم تەغییرێ، فەراهەم ئاوەرد
ناگاه، ئەو دوو شەخس سیبقەت کەردەن
شکایەت تەمام، بە حاجیب بەردەن
حاجیب شیی وە بان، سەریری خەسرەو
دیا، دیش، کە شاه، ها نە جامەی خەو
سەڎای پای حاجیب، خاسی خزمەتکار
جە خاوی غەفڵەت، خەسرەو بیی بېدار
شاه واتش: حاجب، عەجەب نامەردی
پەی چېش، نەی خاوە، من بېدار کەردی
بەڵۍ، جەی خاوە، عەجەب خاوێ دیم
هەر کاتێ زانام، وە ئاسمان شییم
تا، مەلایکان، گرد، هجووم کەردەن
من، وە ئاسمان، هەفتەمین بەردەن
یاوام، بە نایێ، فەرخندەی وەحدەت
وە پایەی سەریر، بارەگای عیزەت
شەخسێ جە مەقام، ڕوو ئاوەرد جە سەر
جە حوزووری حەقق، دەهەندەی داوەر
حەقق فەرما، کلید، خەزانەی زەمین
بدەر وەی شەخسە، دەبێ قار و قین
نامی ئەو شەخس، هەر پېغەمبەرەن
حەبیبی مەحبووب، دانای داوەرەن
با، بەحسی کیسرا، جارێ بمانۊ
تا، ئەو ڕۊ، نامەی حەزرەت مەمانۊ.[1]