باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ یەرەمە
میرزا ئۆلقاڎری پاوەیی ئەو خالقی داوا مەکەرۊن، کە قەڵەمش بە بڕشت کەرۊن، سوهان ساو کەرۊن، تاکو بتاوۊن دمای مەدح و سەناو خوڎای، گنۊ مەدح و سەناو پېخامئاوەرو ئیسلامی(ص) و تۊمارش کەرۊن:
تېغی قەڵەمم سۊهان دەی جە نۊ
بڕشت بۊ گوستاخ، کېشای فەزڵی تۊ
با واچوون مەدح، شای بوراق سوار
ئەحمەد و مەحموود، موستەفای موختار
خەتمولمورسەلین، حەبیبی داوەر
شەفېعی دیوان، زەلزەلەی مەحشەر
هەر جە شەو مەولوود پاکی شەریفش
ئاما وە دنیا، جیسمی لەتیفش
موعجیزە تیفلیش، ئەو چل ساڵە
یەک یەک، بەیان کەم، چوون بن قەباڵە
گردی ئەهلی بەیت، شای خەیرەلئەنام
خولەفا و ئەسحاب، زومرەی خاس و عام
مەعرەکەی جیدال، هەرچی بۊ نە ڕووم
غەزای قەتڵ و عام، کافر و بەد شووم
شېخی ئەسحاب، شای خەیرولبەشەر
یاونا، تەمام، چوون دوڕڕی گەوهەر
کېتابچەی شیرین، چوون توحفەی شاران
ڕەواج بۊ دایېم، جە لای دینداران
هەرکەس بوانۊ، وە ئېخلاسی پاک
شەفاعەت خواش بۊ، شای تاجی لەولاک
واجېبەن، سەنای، سالارانی دین
ڕازی بۊ لېشان، خوڎا و ئەجمەعین.
[1]