لەیلۍ ئینا یانەنە، دلۍ جامینە جەماڵو وېش مەوینۊ، هەرچن جەماڵش مانگەی چواردەن، بەڵام گەرەکشەن جوانتەرش کەرۊن، خەریکەو جەلای دای ڕۊخساریشەنە، گەر پا دیمەنە زەریفەشۆ نیم نیگێوە ۋزۊن، ئانە مەجنوونی مەبەرۊن پەی دنیاو خەیاڵا، دیڎەو غەزالا خەجاڵەت کەرۊن، تاکو لەیلۍ خەریکەو جەماڵی شیرینیش بۊن، قادر ها نە شین بەڎحالی وېشەنە.
لەیلۍ جەماڵ‌دا...
لەیلۍ جە ماڵ دا، لەیلۍ جەماڵ‌دا
ئارۊ لەیل وە جام جەلای جەماڵ‌دا
دەست ئاوەرد وە زوڵف سیای زووخاڵ‌دا
چوون توڕەی خوندکار وە شای قڕاڵ‌دا
سەرۋین ئامېتەی ڕیشە دەسماڵ‌دا
نیم‌نیگاش مەجنوون بەرد وە خەیاڵ‌دا
قەوس وە قەزای قین شاهان قەتاڵ‌دا
وە زاخاو هوون دڵ‌مشت و ماڵ‌دا
چەترش جە سەفحەی پېشانی باڵ‌دا
سوپای چین نە دەور ماچین یاساڵ‌دا
دیڎەش سورمەڕېز تەرتیب خاڵ‌دا
خجڵەت وە دیڎەی سوپای غەزاڵ‌دا
مەودای موژگانش وە ئاوی ژاڵ‌دا
فتوای قەتڵ چەند نازک نۊهاڵ‌دا
تای کەتان وە باڵ شەمامەی کاڵ‌دا
عەتر شەمامان وە بای شەماڵدا
چوون شیرین جە ئان دووهەفتە ساڵ‌دا
خەسره و ئاوارەی ماوا و مەحاڵ‌دا
پەیکان وە خەدەنگ مەودای پەڕداڵ‌دا
سەڎای قەتڵ و عام ئەوڵادەی زاڵ‌دا
تیرێ وە جەستەی جەرگ شوغاڵ‌دا
ڕۊستەم سەرنگوون حەواڵەی چاڵ‌دا
گڵاو ئەفشان کەرد وە گۊنای ئاڵ‌دا
لوقمان تەرک هۊش کەسب کەماڵ‌دا
دەم و ڕېزەی ڕاز لەبان لاڵ‌دا
حاجیان تەواف کەعبە بەتاڵ‌دا
زنج وە زەردەی زەڕ جلوەی جەلاڵ‌‌دا
کەشافان پەرېش نەزەر حەڵاڵ‌دا
گۊش وە گۊشوارەی تەڵای دووقاڵ‌دا
مل نە گەردەن بەند یەشم زەلاڵ دا
دەس وە قاپی برج بەرز ئیقباڵ‌دا
سەنای حەمد زات شای بېزەواڵ‌دا
سەرتاوەپای وېش وە تورمەی شاڵ‌دا
وە یەک یەک یاران نامەی ئەعماڵ‌دا
جە ڕووی نەزاکەت کەنیزان کاڵ‌دا
هەوای تەڵمیت کەرد مەیل وە شەماڵدا
ئایەی (فتحنا) کېشا وە باڵ‌دا
ئیزن هەوارگەش پەی چەمچەماڵ‌دا
ئەنقەس وە شەودېز بەرقی پاناڵ‌دا
بەرقش وە‌فەرهاد مەردەن هەواڵدا
تا لەیل هانەشۊن شیرین‌جەماڵ‌دا
(قاڎر) هانە شین بەڎحاڵی حاڵ‌دا.[1]