تافی قژم لەبەر بای ئەم سەحرایە مەوجی ئەشکەدا
ئەجەل زووکە تەنوری سینەم وەها گڕی سەقەر ئەدا
بێ بەهایە لەبەر چاوم خەرامانی خەرمەنی هەموو دونیا
ئێستا بڵێ ئەی حەق فایدەی چیە حەولی ئەهلی ڕیا
وەکو سۆفی گەر سەد خەنجەریش لە سینەم بکەن ڕۆ
شەمسی دڵ ئاواکەن وەکو مەسیح گەر بمکەن بە دارۆ
قەت تەرکی ناکەم قەت حوزن و بەقای ئەم مەزرایە
وەلێ حەیفێکم دەشزانم، دەردم چەنێ بێ دەوایە
عەجەب چ دەردێکە بە دڵمەوە دەردی بێ دەرمان
شکڵی وا نەبووەو نیەو نابێ لە گشت دەورو زەمان
وەکو ئەگریجە و شۆڕەبی بە باڵامدا هاتۆتە خوارێ
وا خەمی گشت عالەم لە چارەی بێ چارەم دەبارێ
بەینێکە لەگەڵ دونیادا ئەهلی مامەڵەم سەودا دەکەم
کەچی منم شمەکی سەودای دونیما مامەڵەی خۆم دەکەم
منێک وەها داویە لە کەلەم خەیاڵی باتڵی گشت دونیا
عادەتی زەمینە گەر وەکو کەعبە بشسوڕی بە دەوریا
بە خوا وەکو مەجنون شێت و دێوانە وە سەحرا کەوی
بێستون کوناو دەرکەی بۆی وەکو فەرهاد وە کێو کەوی
دەتکاتە شوهره و شێتی مەشهوری بەربادی گشت عالەم
هەرچەندی بکەی دەردت بێ دەوایە لە ناو هەموو عالەم
ئەمن له حوجرەتی وەفاو بە قای ئەودا کەوتم و دەناڵم
لە ئاسمانی حوزنی ئەودا وا بە جارێ شکا هەردوو باڵم
دە تۆ مەڕوانە ڕەنگی سورم وەکو حەللاج زەردە ڕەنگم
خوێنی شیلانەی سەربڕاوی باغی دڵە بۆیە سورە ڕەنگم
تۆ پێم مەڵێ شاعیرو نەزانە لە هەوای خەیاڵاتدا دەژی
من بووم فەخری زەمان و شوهرەی عالەم ئێستاکە چی
تۆ بڵێ شاعیری سەر لێشێواوەو مەستی مەستخانەیە
منیش دەڵێم دەستگرتن بە دونیا باجەکەی هەر ئەمەیە
ئەو عومرەی لە دەست چووەو ئەوەشی کە ماوە باقی
ئەوەیە کە تۆ دەیبینی من و جامێک و لووتفی ساقی
هەر ئەهلی ویژدانە کەوتۆتە فەلاقەی نەفسی بەد خوو
سەد حەیفێکم خودا بۆ ئەوەی بوو ئەوەشی کە چوو
هۆنەر: #شیلان ئازاد#[1]