Yaşam Deneyimleri
Savaş Süreci ve Göç 1977’de Bingöl’ün Kiğı ilçesinin bir Alevi köyünde doğdum. Altı kardeşiz. Beşinci sınıfa kadar köyde kaldım. 12 yaşıma kadar köydeydim. Göç kararı alana kadar güzel bir çocukluk geçirdik. Göç kararı aldıktan sonra tabii sıkıntılar başladı. 80’ler çatışmaların ilk dönemiydi. Müthiş derecede iliklerime kadar işlemiş bir korku hatırlıyorum. Büyük bir travmaydı bizim için. Çünkü akşam olduğu zaman annemle babam çok korkuyordu. Özellikle köpek havladığı zaman. Sürekli “Şimdi geldiler”, “Şimdi gelecekler” diyorlardı. Sen şey düşünüyorsun “Kim geliyor?”, Sürekli soruyorsun “Kim gelecek?” diye. Annemle babam aralarında gizli gizli konuşuyorlardı. “Anarşistler gelecek” diyorlardı. “Kimin evine bilmem kim gelmiş, bize gelirlerse ne yapacağız?” Gece olduğu zaman bütün kapıları
sıkı sıkı kapatıyorduk. Eskiden kapılar o kadar sıkı kapanmazdı. Ekstradan kapıların arkasına demir kilitler yapıldı. Annemle babamın yüzündeki korku ifadelerini çok net hatırlıyorum. Tedirginliklerini, köpek çok havladığı zaman tedirgin şekilde birbirlerine bakışları... Bir de gerillayla ilk tanışmamızı, ilk defa bizim eve gelişlerini...[1]
=KTML_Link_External_Begin=https://www.kurdipedia.org/docviewer.aspx?id=86130&document=0001.PDF=KTML_Link_External_Between= Bingöl’de Savaş, İstanbul’da Irkçılık: Kürt Alevi bir Kadının 80’lerden 2000’li Yıllara Gündelik =KTML_Link_External_End=