#سەیدی هۆرامی#
سەیدی بە ئاواتەن کە یەک جار بە دیڎارو یارەکېش شاڎ بۊ، بەڵام سەیدی جە دیڎاریچەنە هەر خەمشەن، چونکم تاسەو دیڎارو وەشەویسۍ، بە زەحمەت مەڕیۊ. چانەی خرابتەر چەمۍ سەیدینۍ، دیڎېش نەوەشېنۍ، ئاوی کەران، سەیدی ماچۊ: پەی دیڎارو مەعشووقۍ، نەک دوۍ چەمۍ نەوەشۍ کە سەڎ ساڵۍ تەماشەو باڵایش کەران تېر نمەوەران، بەڵکم دوۍ هەزار چەمۍ ئینجا تاوان سېر تەماشەو ڕوخسارو یارەکېش کەران و تاسۍ چەنەش مەڕیان.
چراغم تۊمەن، چراغم تۊمەن
ئېنده من تاسەی ديڎاری تۊمەن
نه خاوی شەوان، نه ڕوان ڕۊمەن
شەوان هەر ئاخ ئاخ، ڕوان ڕۊ ڕۊمەن
ئەر گەردوون وه شەون خەياڵم وەرۊ...
يەک ڕۊ ديڎارت، نەسيبم کەرۊ...
تەنخوای دوو ديڎەی ڕەمەد ڕەسيده
درېغ من بيام دوو هەزار ديڎه
وەلێ گشت مايەی نوور بەيا چېشان
تا سېر کەردام سەير باڵای تۊ، پېشان
'دوو' چەم ئەر 'سەڎ' ساڵ تەماشا کەران
کەی تاوان سېر سەير باڵات بکەران
مەتەرسان جه دەرد دووری دوباره
جای زاريشانەن، نەک جای نەزاره
«صەيدی» هەرکەس داخ هيجرانش وەردەن
سېر سەيری ديڎار، هەرگيز نەکەردەن.[1]