باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: هەشتاهەمە
دمای هەواڵو هەسارەئەشناسەکا، کە محەمەڎ پېخامئاوەرو ئاخر زەمانېیەن، باباش (عەبدولموتەلیب)، سوجدەی شوکرانەش بەرد، هەسارەشوناسەکېش خەڵات کەردۍ.
عەبدولموتەلیب، سوجدەی شوکرش بەرد
ئەهلی کەواکیب، یەکسەر، خەلعەت کەرد
جەو دما، خېزا، دڵوەش، بۍ وېنە
تاشیی وە مەنزڵ، وەلای ئامینە
حەزرەت، ستانا، گرتش، نە باوەش
وېنەی دەسەگوڵ، بۊ نېیا، وە بۊش
گفتوگۊی وېش و ئەخبار کەواکیب
بەیان کەرد، پەرێ ئامینەی وەهەب
واتش: ئەی فەرزەند، خەیلێ پەسەندەن
تەمام، موکەڕڕەم، سەعادەتمەندەن
منمانش، جەخەلق، جە ڕوزگاران
حیفزش کەر جە تیر، دیڎە بەڎکاران
شەوان، تا بە ڕۊ، غافڵ نەبی لېش
نەوا زەحمەتێ، دووربا، یاوۊ پېش
عەبدولموتەلیب، چەنی ئامینە
کەردش گفتوگۊ، خەیلێ، بۍ وېنە
جەمهووری ئەخبار، کیمایێ نەزەر
جە ڕووی بە سیرەت، وەیتەور دان خەبەر
بۍ ڕەدد و خیلاف، بۍ سەهو و غەڵەت
ئەوەڵ کەسێ، شیر، دابۍ بە حەزرەت
والیدەی پاکش، ئامینەی وەهەب
هەم نۊ، بە کەنیز، ئەو ئەبو لەهەب
هەردوو شیر مەدان، دایېم، بەو سەروەر
تاکە دوو سێ ساڵ، بۍ خەوف و خەتەر
بەڵام قاعیدەی ئەشرافی حەرەم
جە هەوای ناساز، مەککەی موعەززەم
عادەت بۍ دایېم، چونکوم پەرێشان
مەدان، وە دایان، گشت تیفڵی وېشان.[1]