ناچاری ئەشێ باری مەرگ هەڵبگری
ناشێ هەموو دەم لە ترسی مردن بمری
خوێن و ڕەگ و پێستێک و دوو سێ ئێسقانێک
وە بزانە نەبوون، بۆچییە خەم دادەگری؟
چون مردن تو چاره یکبارگی است
مردانه بمیر! این چه بیچارگی است؟ !
تو خون و نجاستی و مشتی ڕگ و پی
انگار نبود؛ این چه غم خوارگی است؟ ! [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#