باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ: حەفتا و پەنجەمە
عەبدولموتەلب، باباو پېخامئاوەری(ص)، فرە خەمبارەن، نائارامەن، چەمەڕاو دنیائامای حەزرەتی کەرۊن، بەناچاری پەی کەعبەی لوا و مەلاڵیاوە، چا وەختەنە لوانە دلۍ وەرمێ قووڵی.
عەبدولموتەلیب، ئەو شەو چەنی خەم
پەنا، بەرد لا، بە کەعبەی ئەعزەم
مەکەرد موناجات، مەلاڵا، تاو تاو
ناگاه جەو دەمدا، دیڎەش، شیی نەخاو
جگۊنەگی حاڵ، یەکسەر، واتەن پېش
خەیلێ دڵوەش بیی، ئەو جە خوابی وېش
دەردەم، هۊرئېزا، نامی ئەڵڵا بەرد
عەزمی دیڎەنی، لای ئامینە، کەرد
یاوا، بە قاپی، قەسری بۊی گوڵاب
دەسدا، وە حەڵقە، پەری فەتحلباب
ئامینەی وەهەب، تەنیای دڵ خەفیف
جوابش داوە، وە دەنگی زەعیف
عەبدولموتەلیب، تاقەتش، بڕیا
چوون کورەی حەداد، دەروونش گڕیا
واتش: دەخیلم، سزا، پېم مەدەر
زووتەر، وە تەعجیل، قاپی گوشاڎ، کەر
ئامینە، دەرلا، قاپی، گوشاڎ، کەرد
عەبدولموتەلیب، تەشریف، وە تۊ بەرد
نیگاه کەرد، بە نووری چەهرەی ئامینە
دیش، خاڵی مەندەن، جای ئەو خەزینە
تاقەت پېش نەمەند، مەردی بېچارە
دەس بەرد، یەخەی وېش، بکەرۊ پارە
وات: ئەو شوعلەی پاک، نووری چەهرەی، تۊ
ئاخر، وە کۊ شیی، نەونەمامی، نۊ
ئامینە واتش: وەزعی حەملم کەرد
بە یەک فرزەندێ، چوون دوڕدانەی فەرد
چوون ئاساری ئەو هیچ دیار نییەن
بۊ، ڕاس واچە پېم، عەیب و عارنییەن.[1]