باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و شەسس و نۊهەمە
پەلامارەو قوڕەیشیەکا پەی ئەبوبەکری و ئەسحابەکا، بە تەرزێ بۍ، کە ۋناڵینۍ و زامڎارېشا کەردۍ، ئەبوبەکر چا ناڕەحەتینە تەنیا هەواڵو سڵامەتی پېخامئاوەری پەرسۍ:
تۊ جارێ زەڕێ تەعام ئەکل کەر
تا بە سەلامەت بەڵ هۊرداری سەر
ئەبوبەکر وات: من شەرتم کەردەن
نادم نمەبوون تا بە ڕووی مەردەن
هەتا (محەمەد) نەوینوون وەچەم
حەرام بۊ تەعام زیاڎ تا وە کەم
ئەو ڕۊ تەحەممل کەردشان تا شەو
ئەو هەر دوو نیک ژەن، وە دەوانی دەو
سیدیقی ئەکبەر وە هۊشی مەدهۊش
تاو تاو یەکیەک بەردشان وە دۊش
لایێ یەک ساعەت نەگرتەن ئارام
تا وە لای حەزرەت عەلەیهی سەلام
حەزرەت دیی وە چەم سوجدە بەرد دەرحاڵ
کەوت نە خاک و پاش چوون ڕیز خرخاڵ
بۊسا دەست و پای بلووری حەزرەت
پەرسا جە حاڵات ڕەنجووری حەزرەت
ڕېزانە دیڎەش ئەسری (ماء الورد)
یاران جە گریەی ئەو گرد گریان کەرد
بووبەکری سیدیق واتش: یا حەبیب
پەی دەردەداران هەر تۊنی تەبیب
ڕیشەی ئەڕواحم هەر بە تۊ بەڼەن
تۊ دیم، من هەنی ئېشم نەمەڼەن
غەیر نە جەراحەت عەتبەی فاسیق
مەلعوونی مەردوود گومڕای مونافیق
من یەکێ ئەوان سەڎ هەزار نەفەس
یەوە من کریان نەکریان وە کەس
دەخیل یا ڕەسوول دەسم وە دامان
ئېشەو والیدەم چەنی من ئامان
دۊعا بکەر پېش بەڵ موسوڵمان بۊ
جە ڕووی قیامەت ئەهلی ئیمان بۊ.[1]