Kürtler Kendilerini Anlatıyor
yazar: Mehmet Şehmus Güzel
Stockholm
Yayınları: Apec förlag
1999

Kürtler’in kendilerini anlatarak dünlerini ve bugünlerini aydınlatmak olası mı? Bilinmez. Ama bu konuda bir girişimde bulunmak ta gerekiyor kanımca. Böyle bir sey için değişik yöntemler uygulanabilir elbette. Burada önce iki kültür adamımızla başlamak istiyorum: Ressam Remzi Raşa ile 1920’lerin sonundan başlayarak bugüne kadar geliyoruz. Bu öykü bir Kürt çocuğunun, bir Kürt gencinin ne tür yokluklarla, ne tür engellemelerle boğuşarak ve bunu neredeyse doğalmış gibi üstlenerek bugünlere kendini taşımasıdır. Önceden çizili ve O’na bir yerde yine en doğal biçimde empoze edilmek istenen, zorla demeyeyim ama ona yakın bir kadercilikle kabul ettirilmek istenen hayat çizgisini aşmasının hikayesidir. Son derece öğretici ve derslerle yüklü.
1950’lerin İstanbul’unu ve orada yaşadıklarını anlatan REMZi’den sonra o yıllardaki çocukluğunu alıp 1960’ların ortasında İstanbul’a taşıyan Mahmut Baksı’nm serüveni de yine o yıllardaki birçok Kürt gencinin yaşamından parçalar kapsıyor. Bunlar hem onların yaşamından hem de Türkiye’nin.[1]