عنوان: ایین #ایزدی# و اثارباستانی اش در کوردستان/ بخش چهارم
امادەکردن: #سارا سردار#
$طبقه اجتماعی در میان ایزدی ها$
در جامعه ایزدی، ایزدیان به سه طبقه بزرگان، شیوخ و مریدان تقسیم می شوند که قبلا بزرگان دارای ولایت مطلقه دینی بودند اما اکنون قدرت بیشتر در دست شیوخ است و طبقه سوم مریدان هستند..
در دین ایزیدی افرادی هستند که لباس مخصوص می پوشند و خود را از لذت های دنیا محروم می کنند کە بە انها فقیر گفتە میشود، فقرا فقط به آخرت فکر می کنند و به زندگی عادی اهمیت نمی دهند، حتی لباس هایی که می پوشند به نام خرقە، اگر کهنه و پاره شده باشد آن را عوض می کنند و حتی پیر را برمی دارند و در قبر او می گذارند.
جامعه ایزدی نیز به ادبیات، نگارش و پژوهش توجه زیادی داشته است، تا جایی که اولین رمان کوردی، شوان کوردی، در این اثر توسط یک نویسنده ایزدی به نام عربی شەمو در سالهای 1897-1978 که از کردهای ایزدی شوروی بود نوشته شده است.
$موقعیت جغرافیایی پیدایش$
این مذهب از کوه لالش در استان #دهوک# کنونی سرچشمه گرفت و بعدها به مناطق دیگر گسترش یافت و به سه قسمت دیگر کردستان یعنی جنوب، شمال و غرب گسترش یافت.
پس از مدتی به دلیل افزایش تعداد ایزدی ها و گسترش آنها، این دین به کشورهای همسایه عراق نیز رسید و اکنون تعداد قابل توجهی از آنها در ارمنستان و گرجستان، برخی در اروپای غربی و برخی در روسیه زندگی می کنند..
در مورد تعداد پیروان مذهب ایزیدی، آمار دقیقی نداریم، اما تخمین زده می شود که حدود یک تا یک و نیم میلیون نفر باشند که اکثر آنها در #اقلیم کوردستان# زندگی می کنند.
با توجه به اینکه ایزیدی یکی از قدیمی ترین ادیان کوردستان و این منطقه است و موقعیت جغرافیایی سخت و کوهستانی دارد و طرفدار گسترش و جذب اعضای جدید، بنابراین بقایای زیادی از این آیین وجود ندارد، اما بقایای آن مکان‌های باستانی و اصیلی هستند که هنوز هم توسط پیروان این آیین برای انجام مراسم مذهبی و سالانه در مکان‌های مختلف دنیا، ایزدی‌ها از این مکان‌ها بازدید می‌کنند.[1]