ئەمڕۆ لە مڵکی حوسنا مەعلوومە شەهریاری؛ تێهەڵک
ئەمڕۆ لە مڵکی حوسنا مەعلوومە شەهریاری
شاید که عاشقان را کامی ز لب برآری
ڕەحمێ بە حاڵی من کە چۆن زامی دڵ بەسۆیە
بر بیدلان مسکین تا کی جفا و خواری
تاکەی مسالی خاڵت بەدبەخت و دڵ سیا بم
تا چند همچو زلفت در تاب و بیقراری
وا چاکە شەرحی دەردی جەفات تەواو بەیان کەم
گر شمه بدانی شاید که رحمت آری
وا مەستی چاوی تۆ بووم سەرسام و لێو کارم
تا زنده ام نورزم آیین هوشیاری
یاخوا بەخێر بێی ئەمڕۆ شەماڵ دیاری هێنا
از بوستان وصلت بوی امیدواری
عەبدێکی حەڵقە لە گوێم ڕازیم بە زەجر و داخت
ور می کشی بە زورم ور می کشی بە زاری
بازاڕی عیشقبازی چەن پارچەیێکی وا تیا
دلهای همچو آتش لبهای رودباری
بۆ پا نیازی قاسد ڕۆحم نیساری ڕێتە
سر بر نیارم از خاک از روی شرمساری
ئاخر بەحاڵی قانع ڕەحمێ بفەرموو قوربان
تا چند ناامیدی تا چند خاکساری
هۆزانەوان: #قانع#
دیوان: #باخچەی کوردستان#
[1]