باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎو پاوەی
بەشۍ سەڎ و چوارەمە

عەبدولموتەلیب(باباو محەمەد)ی، دلۍ گردو کوڕەکاشەنە، تەنیا(ئەبوتالیب)ش، پەسینا، پەی گېرتەی وۍ محەمەدی، کە دمای وېش بە جوانی و بە دڵفراوانی هاگاڎاریش کەرۊن، چونکم ئەبوتالیبی ئەشناسۍ چ پیێوە نەجیب و خاوەن کەسایەتیێ بەهېزیەن.
غەرەز، هیچ کودام، نەکەردش پەسەند
حاڵی بین جە کار، دانای خورەدمەند
تا، ئەبوتالیب، دیا، دیش بەدڵ
مەتڵەبی ئەوان، هیچ نەبی حاسڵ
زانا، ئەو سەردار، مورادش ئەوەن
حەزرەت، جە لای ئەو، سەلامەت، ڕەوەن
بە ئەو بەیان کەرد، ئەو هەم ئیزهارش
بە عەرزی پدەر، بزرگەوارش
وات: ئەر ڕەزاشەن، سەرداری قوڕەیش
بەندە، مولتەزیم، سەڎ جار، مەبۊ پېش
شەرت بۊ، محەمەد، خدمەت کارش کەم
هەر تاکە زیندەم، کومەک یارش کەم
هەرگیز، جە ئەمرش، بەر نمەشۊم وە بەر
یەقین، مەحکومم، تا یەوملمەحشەر
محەمەد، جە لام، بە فەرموودەی تۊ
جە فەرزەندانم، عەزیزتەر، مەبۊ
فەرزەندم، نۊکەر، وېم خاکەسارش
ئەهل و عەیالم گرد پەرستارش
نازۊم، بنیشۊ گەردێ نە ڕەنگش
گردین، بوین، وە گەرد، مینای قەشەنگش
عەبدولموتەلیب، سەرداری کامڵ
ئیلتیماسی ئەو، قەبووڵ کەرد بە دڵ.[1]