Nav paşnav: Şerîf Adlim
Nasnav: Hogir Botan
Cihê jidayikbûnê: Şirnex
Dayik-Bav: Hediye-Abdulvahap
Dem û cihê şehadetê: #19-07-2024# / Rojhilata Kurdistanê
HOGIR BOTAN
Cizîra Botan ku yek ji navendên girîng ên çanda serhildanê û berxwedana li Botanê ye, ji dîrokê û vir ve ti carî li hemberî êrîşên dijmin serî netewandiye û teslîm nebûye. Di vê serdemê de jî heman mîsyonê bi rengekî rêxistinî û zanebûn bi cih tîne û pêşengiyê ji têkoşîna me re dike. Xelkê me yê Cizîra Botan ku bi serhildanên xwe ji bo gelê me bûye sembola vejînê, bi tevlîkirina bi sedan ewladên xwe yên leheng ên weke Şehîd Bêrîvan Egal, Şehîd Serbest - Salih Gever, Şehîd Çîçek - Guhar Çagirga, Şehîd Bîşeng - Rojda Bîlen, Mehmet Tûnç, ev sekna xwe ya şoreşger û bi rûmet dewam kir. Li hemberî her êrîşên dewleta Tirk a mêtinger têkoşiya û dilsoziya xwe ya bi Rêber Apo re xurt kir. Dilê xelkê me yê Cizîra Botan mîna doh îro jî ji heft heta heftê salî ji bo Kurdistana azad lê dide.
Hevrê Hogir weke ferdekî vî gelê leheng li Cizîra Botan li nava malbateke welatparêz ji dayik bû. Ji ber zextên dijmin malbata wî destpêkê koçî metropolên Tirkiyeyê kir, piştre jî koçî Dîlokê kir. Lewma dûrî Cizîrê mezin bû. Lê belê ti carî serî li ber êrîşên qirkirin û asîmîlasyonê yên dijmin netewand û cewhera xwe parast. Hevrêyê me berxwedêriya xelkê me yê Cizîra Botan ji çîrokan hîn bû, xwe bi şens dît ku di nava gelekî bi vî rengî yê leheng de mezin bûye. Ji ber ku malbata wî û derdora wî welatparêz bû, têkoşîna me hîn di temenekî biçûk de nas kir. Di heman demê de êrîşên li ser gelê me di zarokatiyê de dît. Hevrêyê me li metropolên Tirkiyeyê jî şahidî ji cihêkariyê re kir û li hemberî dijmin bû xwedî hêrseke mezin. Ji ber taybetmendiya bajarên ku lê dima nekarî zêde tevlî karên siyasî bibe û destpêkê ji bo xwendina zanîngehê çû Enqereyê, li wê derê rastiya me ya têkoşînê nas kir. Hevrêyê me li vê derê ciwanên şoreşger welatparêz nas kir û weke ku gihîştibe cewhera xwe bi coş bû.
Hevreyê me piştî demêk Zanîngeha Gazî ya ku dixwend terikand û tevlî karên ciwanan bû. Li vir ji sekna mîlîtan a hevalên xwe gelek bandor bû. Hevreyê me yê gihîşt biryardariya pêwîste ew jî wek hevalên xwe bibe parazvanê nirxên azadiyê yên Apoyî, lêhûrbûnên xwe yên bi vî awayî hîn kûrtir kir. Ji ber ku di vê pêvajoyê de gelek hevalên wî Berxwedana Xwerêveberiyê şehîd bûn, ji bo hevrê Hogir bû mîladek. Ruhê hevaltiyê yê ku ji Şehîd Sitî, Şehîd Sînan û Şehîd Reşîdan girtiye bi felsefeya Apoyî re kir yek û ji bo xwe bigihîne kesayeta azadiyê gihîşt wê baweriyê ku rêya vê yekê tevlîbûna li nava têkoşîna azadiyê ye. Li ser vê bingehê bi awayekî aktîf tevlî refên têkoşînê bû û ji bo bibe layiqê hevalên şehîd hewl da. Di paradîgmaya Rêbertî, çanda partiyê û şêwazê têkoşîna Apoyî de xwe kûr kir. Hevrê Hogir tenê xwe bi bingeha azadiyê avakirinê bi sînor nema, di perwerdekirin, rêxistinkirin û qutbûna ji jiyana kapîtalîst ve û tevlîbûna refên azadiyê yê dehan ciwanan de jî bû xwedî kedekê bêhempa. Zanîngehên ku dewleta Tirk a qirker karmendan jê çêdikir, ji xwe re kir armanc ku bike kelehên şoreşê. Bi enerjiya xwe ya bêdawî, sekn, dîsîplîna xwe ya cewherî û jiyana xwe dilnizm re bû şopdarekî Alî Çîçek, Ozgur Ronî, Mahîr Botan û Baran Mawayan û pêşengekî ciwanan. Hevrê Hogir ê ku bi jiyana xwe ya sade û taybetmendiyên xwe yên Kurdistanî û sekna xwe ya radîkal a li hemberî dijmin di dilê gelê me de cih girt û pîvanên welatparêziyê mezintir kir, ji bo hîn bêhtir tevlî nava refên têkoşînê bibe, ked da. Hevreyê me ku her tim hewl dida di felsefeya Rêbertî de xwe ji nû ve biafirîne, zanîbû ku tenê bi vî rengî dikare hevaltiyê ji Rêbertî re bike.
Hevrê Hogir ê ku bi hêrsa xwe ya kûr a li hemberî dewleta Tirk dihate naskirin, ji bo tola gelê xwe ji dewleta Tirk hilgire her tim di nav lêgerîn û çalakiyan de bû. Hevreyê me ku bi taybetî jî milê wî yê çalakvanî li pêş bû, bi vê taybetmendiya xwe bala dijmin kişand û ket destê dijmin. Du sal di zindanên dijmin de têkoşîna xwe domand û bû şopdarê kevneşopiya berxwedanê zindanê ku bi berdelên giran hatiye afirandin.
Hevrê Hogir piştî ku ji zindanê derket berê xwe da çiyayên azad û tevlî nav rêfên gerîla bû. Bi perwerdeya destpêkê re fêrî jiyana çiya û gerîla bû. Hevalê me lêhûrbûnên xwe li çiyê jî dewam kir û cudahiya pêvajoya ku gel û tevger di nav de ye bi raporekê bi vî rengî anîbû ziman: 'Weke mîlîtanên Rêbertî ji hemû serdem û pêvajoyan zêdetir pêwîste di vê pêvojoyê de em Rêbertî bixwînin. Pêwîste xwe di bîrdoziya Rêber Apo kûr bikin. Ji bo erk û berpirsyariya serdemê pêk bînin bîryardarî û zelalbûna xwe heta dawiyê mezin bikin. Eger di kesayeta xwe de hişmendiya azadiyê neafirînin em ê her kêm bîminin û li hemberî êrîşan vekirî bimînin. Eger weke Rêberê xwe 24 saetan şoreşgeriyê nekin em ê nikaribin ji tinebûnê xilas bibin, nikaribin ji Rêber Apo re bibin bersiv û Kurdistanê rizgar bikin'. Bi vê zanebûn û lêhûrbûnê xwe pêşniyar ji hevrêyên xwe re kir ku di taktîkên gerîla yên serdema nû de xwe kûr bike û li Bakurê Kurdistanê têkoşînê bimeşîne. Hevreyê me yê daxwaza wî perwerde hat pejirandin, tevlî perwerdeyên pisporiyê jî bû û xwe di gelek branşan de bi pêş xist. Fikirî ku êdî di milê bîrdozî û leşkerî de wek mîlîtanek Apoyî dikare armancên xwe pêk bîne. Li ser vê ji bo li Bakur têbikoşe daxwaze xwe dubare ji hevalên xwe re parve kir. Bi vî awayî derbasî Bakur bû û li Bakur xwest derfet biafirîne û hêza rêxistinî derxe holê. Hevrê Hogir ê ku dile wî bi daxwaza ji dijmin tolgirtinê re tijê bû, dema gihîşt van xeyalên xwe, bi xurtî tevlî çalakiyan bû. Tê gotin şer, beriya şer tê qezenckirin. Hevrê Hogir jî çawa gihîşt qada ku armanca xwe pêk bîne, bû serketiyê vî şerî, bû navê jiyan û serketina bi ciwanî.
Em soz didin hevrê Hogir ê ku di 19’ê Tîrmeha 2024’an de gihîşt şehadetê, ala ciwaniyê ku ji me re hiştiyê bibin serketinê. Em ê kesayeta têkoşer û rêbaza jiyana dilnizm a hevrê Hogir Botan bikin mifteya serketinê ya şoreşa Azadiya Kurdistanê. Û dubare soz didin ku têkoşîna me ya bi ciwanî destpê kir, em ê bi ciwanî jî bi ser bixînin.
[1]