بابەت: هەڵبەست
نووسین: #سەیدی هۆرامی#
ئەم هۆنراوەیە، دەچێتە خانەی ڕېبازی ئەدەبی کلاسیکی کوردییەوە
شاعیر بەزمانی فارسی و شێوەزاری ئەردەڵانی-هەوارامی - گۊرانی هۆنراوەکەی نووسی وە:
لە ڕووی ڕووخسارەوە ئەم تایبەتمەندییانەی هەیە:
1- بەکېشی عەرووزی عەرەبی نووسراوە.
2- هەموو هونەرەکانی ڕەوانبێژی بە پێی پێویستیی هۆنراوەکە، تێدا بەکارهاتوە. (بەکارهێنانی وشەیەک، بۊ زیاد لەواتایەک).
3- سەروای یەکگرتوە پەیڕەوکراوە، واتە (یەکێتی سەروای پاراستییەوە)
4- یەکێتی بەیت و بابەتی پاراستوە. واتە هەموو هۆنراوەکە وایەکی هەیە و هەر دێڕەش واتای تایبەتی خۆی هەیە.
5- وشەی بێگانەی تێدا بەکارهاتوە، بە تایبەت وشەی (عەرەبی، فارسی و تورکی).
6- دووبارەکردنەوەی نازناوی شاعیر لە دوا دێڕدا، یا پېش دوا دێڕی هۆنراوەکە.
$ڕوێو کریام$
ڕوێو کریام هەواو سەیری، لوەم باخ
«بدیدم قمری دل خستە بر شاخ»
«من و قُمری بهم دمساز گشتیم»
هەر ئادە چڵوە کۆکۊش بێ، من ئاخ ئاخ
هەر ئادە «زد فُغان» کۊ یار، کۊ یار
ئەزیچ سۆت و، پڕوزیۆنو، بەرو داخ
«فشاندم اشک خونین بر ڕُخ زرد»
چەنی هەر سۊ ڕوۆو وېم کەردە شیر داخ
«چه سازم چوون کُنم کز یار دورم»
دەماغم ناوەشۆ، کەیفم نیۆ چاخ
دەرونم لت لتا بەستەنمۆ پێوە
«بسان پنجرە سوراخ سوراخ»
کەی ئەز یارم چەنی یارو بلوو لاش
«به کوی او صبا نگذشتە گستاخ»
نەدیت چی دۆنیێنە کۆمێ سەیدی
«ترحّل کُن به ناکامی از این کاخ»
[1]