بابەت: هەڵبەست
نووسین: #سەیدی هۆرامی#
ئەم هۆنراوەیە، دەچێتە خانەی ڕېبازی ئەدەبی کلاسیکی کوردییەوە، شاعیر بەشێوەزاری گۊرانی- هۆرامی نووسی وە:
لە ڕووی ڕووخسارەوە ئەم تایبەتمەندییانەی هەیە:
1- بەکېشی عەرووزی عەرەبی نووسراوە.
2- هەموو هونەرەکانی ڕەوانبێژی بە پێی پێویستیی هۆنراوەکە، تێدا بەکارهاتوە. (بەکارهێنانی وشەیەک، بۊ زیاد لەواتایەک).
3- سەروای یەکگرتوە پەیڕەوکراوە، واتە (یەکێتی سەروای پاراستییەوە)
4- یەکێتی بەیت و بابەتی پاراستوە. واتە هەموو هۆنراوەکە وایەکی هەیە و هەر دێڕەش واتای تایبەتی خۆی هەیە.
5- وشەی بێگانەی تێدا بەکارهاتوە، بە تایبەت وشەی (عەرەبی، فارسی و تورکی).
6- دووبارەکردنەوەی نازناوی شاعیر لە دوا دێڕدا، یا پېش دوا دێڕی هۆنراوەکە.
$ساقی وهارەن$
ساقی وەهارەن، ساقی وەهارەن
بوڵبوڵ نە گوڵشەن، گوڵ نە گوڵزارەن
فەسڵی گوڵ گەشتەن، چاخی وەهارەن
سەوزەن فەرش و لق شکۆفە دارەن
سوراحی لەب ڕېز، ساغەر ئامادەن
وەختی نۊشای «مەی»ن، خاتران شادەن
ساقی خەستەی زوڵف عەنبەرینی تۆم
چەمەڕای بادەی کەوسەرینی تۆم
من عەرسەی مەیدان عەمرم کەردەن تەی
ساقی مەی دانت سا کەی مەبۊ، کەی؟!
دەخیلم ساقی جەو بادەی سەر جۆش
جامێ مەی پێم دەر تاکو نۊش کەروون نۊش
با خاتر جە داخ دەوران شاد کەروون
کۆگای خەرمانان خەم وە باد دەروون
سەیدی جە عەشقت ئەر سەد کە مەستەن
ساقی پیاڵەی تۆش ئاوات واستەن
[1]