داستانۊ حەیدەری و سنۊبەرۍ
بەشۍ ویس و چوارەمە
حەیدەر بە زامڎاری گېڵاوە پەی ئېرانی، هەواڵو زامڎاریش بە خەڵکی یاوا، وەڵاتەرە وەڵابیۆ، هەکە کناچۍ پاشاو کشمیری حەیدەر بەگش زامڎار کەردەن. سنۊبەرەیچ پەی کشمیری گېڵاوە، شاو کشمیری چانەیە تەرسا، هەکە شاعەبباس هەقەو حەیدەری چەنەشا پسانۊ.
ئاوازی حەیدەر جە کشمیر، بیی فاش
جەنگی سنۊبەر، چەنی قزڵباش
شا تەرسا جە تەعن، لوا بە خەڵوەت
تەڵەب کەرد ئەرکان، پەرێ مەسڵەحەت
ئەرکانی دەوڵەت، کەردەن گفتوگۊ
واتن سنۊبەر، بدەرمۍ بە شوو
شەخسێ جە ئەقوام شەهەنشای کشمیر
دەیجوورتەر، جە لەیل، سېیاتەر جە قیر
زشت و بەڎ قەوار، بەڎ لەهجە و بەڎ گۊ
دایېم وەی فرۊش، تەمام توند خۊ
بەڎ زاڎ، بەڎ ئەسڵ، ناپاک وەیشەر
گەڎای بەڎکردار، نامېش (قەزەنفەر)
شای کشمیر، بە حەرفی ئەمیران تەمام
وات: بە (قەزەنفەر)، بانووی نەونەمام
یارانی کشمیر، مەکەردشان، جەخت
پەرێ تەدارەک، بانووی بڵند بەخت
بشین، بە سەر وەخت، شېری سەفشکەن
یانێ حەیدەر بەگ، شای گوڵگوون بەدەن
ئەو ڕۊ جە مەیدان، کەفتەبۍ بە وار
مەگرەوا، بە شۊن، ئاهووی خووتەنشار
مەوات: ئەی فیدای ڕاگەی کشمیرت
مەتەرسوون بمروون، بەرشوون جە ویرت
فیدای زەربی تېخ، وە من شاناییت
هیلاکم بە دەس، پەنجەی حەڼاییت.
[1]